Αλλά κι ο Αλιάκμων έχει τόσην σκαιά ορμή κι αφρώδη
Ψυχοσάββατον Σαμαρείτιδος, Δοξαστικό των Αποστίχων
ανεβαίνουμε ως καπνός το Κάιν σε βιβλικά τοπία ομιχλώδη
να πάρουμε θέση στας δέλτους των αιωνίων καταστίχων.
Διάτορος φωνή του Ιλαρίωνος στης ερημιάς τα βρώματα
χορδή και σπάζει τρέμει(ουμε) στου Σωτήρος το Βήμα
κουφάλες ρημαγμένων πλατανιών θέλγουν ερείπια σώματα
βοούν τον ήχο της πραγματικότητας που έρχεται βλήμα
Σκιές στα στασίδια και επί γης σκορπισμένη η άλλοτε πίστη
θολό το ποτάμι της ψυχής κατεβαίνει ανερμήνευτο αδιάβατο
ο,τι με ελπίδα χτίσαμε δίδυμος πύργος κι εγκρεμίστη
πανιά χωρίς ιστία περιδινούμεθα αυτό το ψυχροσάββατο
3 σχόλια:
ΒΕΒΗΛΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ
Το Μπαρ το κακόφημο -στην οδό του Γκέρτσου-
ήτανε ίδιο με εκκλησία πριν τον εσπερινό.
Μισοσκότεινα
Ησυχία
Την ησυχία διέκοπταν μεμονωμένοι θόρυβοι και κρότοι.
Η Μπαρ-γούμαν που -σαν εκκλησάρισσα- τα ποτήρια της τακτοποιούσε
Αθόρυβα μπήκανε κι οι μισόγυμνες γυναίκες
Και κάθισαν –σαν σε στασίδια - στα άδεια τα σκαμπώ
περιμένοντας το «Ευλογητός» ν’ ακούσουν
Το πρώτο τραγούδι της νύχτας.
Κοζάνη 09.09.2010
Βέβηλο είναι αυτό που κάνετε εσείς κύριε ή κυρία του πρώτου σχολίου.
Ντροπή σας!
Είστε αναιδής και πρόστυχος-/η.
Κρίμα σας!
...βεβηλο επισης ειναι στο να πιανει ο καθε ενας τον Αλιακμωνα..πιστεψτεμε ειναι πιο βεβηλο.....
Δημοσίευση σχολίου