Οι ξηρανθείσες συκιές κ.α.

Στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιον αναφέρεται πως ο Κύριος καθ’ οδόν προς Ιεροσόλυμα πείνασε (η ανθρώπινη φύση) και πήγε να κόψει ένα σύκο από παρόδια συκιά. Δεν βρήκε ούτε ένα και την καταράστηκε. Αυτή εξηράνθη πάραυτα. Για ένα σύκο! Αυτά γράφει η ευαγγελική ιστορία. Το θεολογικό το πράγματος δεν το γνωρίζω. Στη Λευκοπηγή στο σπίτι που είναι η έδρα 15.000 βιβλίων και περιοδικών συν το αρχείο της Π. στην μικρή αυλή είχα φυτέψει προς 30 τόσων χρόνων 2 συκιές. Μαζί με άλλα δένδρα. Ενα μικοό κηπουρίην. Τις προάλλες η πλευρά που είναι οι συκιές δέχτηκε νύκτωρ επίθεση βαρβάρου τινος που τις έριξε φαρμακερόν υγρόν («Θα πεθάνω φαρμάκι θα πιω») κι εξηράνθησαν σε 2-3 μέρες. Μαζί με τις δύο συκιές εξήρανε ο κακούργος «του κήπου την κορομηλιά δίπλα στο μπαλκονάκι» στην κυριολεξία, μια τριανταφυλλιά, μια ροδιά («ροδιά μου εσύ τετράκλωνη»), μια επίγεια κολοκυθιά («έχω μια κολοκυθιά πλάι πλάι στην ροδιά κάνει 5 κολοκύθια κ.λπ) και πιπεριές φυτεμένες από τη μάνα φέτος σε 4 γλάστρες. Ηταν όλα τα θύματα στην πλευρά που ήταν οι συκιές και συνόρευαν με γειτόνισσα οικία. Ο εχθρός μπήκε νύχτα, η μάνα κοιμότανε, και τα εφαρμάκωσε. «Περασμένη βροχή κάπα δε χωρεί» έλεγε ο πατέρας («Μύρο το χώμα που τον σκέπασε"). Ποιον και που να ψάξεις και να κυνηγήσεις πλέον; Δεν είμαι βέβαια θεός κ. λπ.