Εις την οδόν Αετοράχης/
που περιβάλει ως δυτικόν ζωνάρι την πόλη/
τόπος της Σκ’ρκας ήγουν σλαβιστί βραχώδης /
ναϋδριον εορτάζει αγίας Αννης εντελώς./
Στον πρόναό του μια ζεστή αγκαλιά/
χιλιάδες κεριά ανάψαμε/
κατά καιρούς και χρόνους/
άλλοτε πιάσαν κι άλλοτε ατελεσφόρως./
Τα πεύκα, οι βράχοι, η κλίμαξ/
που με γνωρίζουν έκπαλαι σήμερα/
μου έδειξαν τα βήματα μας/
που ακόμα υπάρχουν/
μεταξύ των λόφων Αγίας Αννης/
και προφήτου Ηλία /
ως σημειώματα επιστροφής/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου