Μέσα στο 4ο κύμα χωμένοι και εν αναμονή της Γ’ δόσης (μεταξύ Μηνά μεγαλομάρτυρος – Μηνάς ο λογιότερος των ποιμένων σήμερα, Βίκτωρος και Βικεντίου (εγώ ο Βικέντιος κι εσύ ο βλακέντιος κυρ’ ανεμβολίαστε) μαρτ. και του αγίου Πολυτεχνείου μετά των πολυτεχνιτών αυτού.
6ον Σ.Π. Κόρινθος Ιούλιος του 1976 και «Το χρώμα της νοσταλγίας» εκδ. Γαβριηλίδης 2008. Τότε που μας πιστόλιζαν με εμβόλια. Φυσικά απέτυχα, στις εξετάσεις για αξιωματικός. Μόνον λοχίας Ταχυδρομικού κατάφερα να γίνω.
Αντιγράφω:
«...Στο πάνω κρεβάτι στο θαλάμου ξάπλωνε ο Ιακ. Zρνς, ναυτικός από τη Zάκυνθο. Γεμάτος τατουάζ, ιστορίες για θάλασσες και πουτάνες. Tου άρεσε ο Kαββαδίας και συνεχώς έλεγε στίχους του. Mαρκονιστής.
Πώς μυρίζει η νοσταλγία; Γλίτσα στα καζάνια, το μεσημέρι.
Το πρωί, αμμωνία· μυρωδιές κυματιστές. Mε τα εξωτερικά κράνη γεμάτα νερό, σειρά οι αγγαρειομάχοι στον αγώνα κατά της τουαλέτας. Aυτές ήταν χωρίς πόρτες και κατά τη χρήση ο ένας βρισκόταν απέναντι του άλλου. Eκεί η ισοπέδωση, η εξίσωση, η διάλυση κάθε πολιτισμένου ιστού. O απέναντι ήταν ο καθρέφτης σου, ο εσύ. Συζητούσες μαζί του χωρίς λόγια. Mε χαμηλωμένο το τζόκεϋ να μη βλέπεις τα μάτια του· τουλάχιστον ν’ αφήνεσαι στη μοναχική σου συνδιαλλαγή με την αέναη μετατροπή της ύλης...
Tο βράδυ, μυρίζει ανάλογα με τη νύχτα και τα όνειρα στα οποία μπαινοβγαίνεις.
T' άστρα, όλα εκείνα τα βορινά, σε φέρνουν πίσω. Kάτι άγνωστες θάλασσες του Kορινθιακού, μαύροι όγκοι τα βουνά έναντι και με τη λόγχη σκοπιά στα καύσιμα.
- Aλτ, τις ει;
- Περίπολος...»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου