έγραφε στο «Ελεγείο της ανέφικτης ανάμνησης»
ο Χ. Λ. Μπόρχες (μετάφραση Δημήτρη Καλοκύρη),
το μεσαίο γλυκό πόδι της Σιθωνίας στη Χαλκιδική
Ορμος Παναγιάς με Τ. Παπατσώνη κι άγιον Ορος έναντι
Καγκουρό μικρό HOTEL πλησίον του Μαρμαρά
με ελιές, τζιτζίκια φρενιασμένα και διαβάσματα άσωτα.
Μεταμόρφωση με του Μ. Τουρνιέ τον «Παρασκευά»
το σκύλο που άρπαξε το σουβλάκι από τη Δήμητρα.
Πόρτο Κουφό χταπόδι κολλημένο στο στήθος του Χτδ.
το φίδι εισβολέα στο σάκο με τα σύνεργα σκηνοπηγίας
Στης Βουρβουρού την απέραντη αβαθή θάλασσα
στο Πλατανίτσι ελεύθεροι σκηνίτες
Νικήτη, Γερακινή, Γεράνιο που έπαθα
έγκαυμα Γ’ βαθμού στον φλογώδη ίσκιο στην άμμο
χαμένος στου Α. Γέσουα τη «Ρετροσπεκτίβα»
Της Σάρτης τα καλαμαράκια καταμεσήμερο
Τα πεύκα μου μύριζαν μεθυστικά...
- Δεν μου λείπει η θάλασσα...
Οι μέρες μας σ’ αυτήν μου λείπουν
κι οι φίλοι εκείνων των καιρών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου