Ξεφλουδίζων
την ποιητική συλλογή του Ανέστη Ευαγγέλου «Επίσκεψη κ.λπ», 1 («σκαρί ολόλευκο παράξενα υπερήφανο και ωραίο»)
που το είδε ο ποιητής το αυτό λιμάνι. 987 στάθηκα, όπως τις προάλλες στάθηκα μπροστά από το
θωρηκτό Αβέρωφ στο λιμάνι της Θ., στο ποίημά του «Μ/Σ ΝΙΚΟΛΑ ΒΑΠΤΣΑΡΩΦ»
Όνομα
πλοίου
«...Οχι
ενός αγίου της χριστιανο σύνης,
καθώς
συνηθίζεται,
αλλά εν ός οσίου κι εν ός
μάρτυρα
της
Ποίησης και της Επανάστασης...»
Εζήτηξα
από την σλαυβογλωσσογνώστρια φιλόλογο κ.λπ εξ Αριδαίας ένα μεταφρασμένο απ’
αυτήν ποίημα του Ν.Β ότι τον Ανέστη Ευαγγέλου να ενθυμηθώ εντελώς ήθελα δια του
βούλγαρου ποιητού που τουφέκισαν οι φασίστες το 1942 σε ηλικία 32 χρόνων
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΟ
Στη
γυναίκα μου
Θα
’ρχομαι κάπου- κάπου στα όνειρά σου
Σαν
απρόσμενος και απρόσκλητος επισκέπτης
Στον
δρόμο απέξω μη μ’ αφήνεις-
Τις
πόρτες μην αμπαρώνεις
Σιωπηλά
θα μπω, ήσυχα θα καθίσω.
Το
βλέμμα στο σκοτάδι θα καρφώσω για να σε δω.
Κι όταν
χορτάσω να σε βλέπω-
Θα σε
φιλήσω και θα φύγω.
( Ώρες πριν εκτελεστεί το έγραψε ο Ν. Βαπτσάροφ, είναι το επιθανάτιο άσμα του...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου