ΕΚΔΡΟΜΗ

1.
Από το λεωφορείο για Θες/νίκη βλέπω την πρώτη πάχνη
ή μη νόμισα, (ο Οκτώβριος με την ψυχή μου συνoρεύει)
στο χώμα, τις πέτρες απλώθηκεν ως της ξηράς αλισάχνη
«Ο πιο σύντομος δρόμος» και η Εγνατία με συνταξιδεύει

Σταθμός Υπεραστικών Μακεδονία μετά τρούλου ασφαλώς
Πλ. Αριστοτέλους στο λιμάνι το θωρηκτό Αβέρωφ ναυλοχεί
χωρίς τη «Μακεδονία» πια η ζωή στην πόλη πλημμελώς
διεξάγεται και σαν άδειο ηχείο του τίποτα πλέον αντηχεί

2
Εμπλεοι εθνικής υπερηφανείας επισκέφθημεν το Θωρηκτό το οποίον κατεναυμάχησε τους Τούρκους στους Βαλκανικούς πολέμους και διεσώθη όχι μόνον απ’ αυτούς αλλά και από το επαναστατικόν άσμα ηρωικόν και εύθυμον, μεταγραφή εκ του ρωσικού εις την ελληνική:
«Τι τον θέλουν τον Αβέρωφ τα κανόνια τα σπαθιά/
να τα κάνουν εργαλεία΄(ή δρεπάνια) να δουλεύει η εργατιά ή η αγροτιά» ανάλογα με την περίσταση. Είσοδος στο πλοίο -μουσείο ευρώ 3 έσοδον δια το Υπουργείον πολέμου κ.α. για να υπάρχει το χρήμα ίνα με αυτό εισέρχεται ωραίος ως νεοέλληνας στα καζίνα Αλβιόνος ο προκαθήμενος αυτού
3
Εις την αυτήν τιμήν των 3 ευρώ εύρον, άνευ κουβερτούρας, το παλαιόν βιβλίον του άρχοντος πρωτογράφου κ. Πάνου Θεοδωρίδη τουπίκλην και Πετεφρή, «Το ρόκ των Μακεδόνων». Που πήγε το εξώφυλλον και το πουλά ο Ιανός εντελώς γδυμνόν όπως ήτο ο Ιωσήφ που πούλησαν οι αδελφοί του στον Πετεφρή, γυμνός κι έτρεχε όταν του τράβηξε το χιτώνα η σύζυγος του άρχοντα η οποία κ.λπ. κ.λπ. Το πήρα ως συλλεκτικό είδος αν και το είχα διαβάσει στον καιρό του (1998)