«...Περιεργάστηκε
τις παλιές φωτογραφίες του συγγραφέα, ρώτησε για το «Αριστείον» πούταν σε μια
κορνίζα, κι αναρωτήθηκε γιατί εκείνο το δάφνινο στεφάνι, που κρεμόταν στον
τοίχο, ήταν μαδημένο. Ο Ξενόπουλος της απάντησε πως οι συγγραφικές δάφνες έχουν
μικρότερη αντοχή απ’ όλα τα πράγματα του κόσμου τούτου και γι αυτό φυλλορροούν.
Κ’ έπειτα, σκύβοντας στο αυτί της, πρόσθεσε με το γαλίφικο του χαμόγελο, πως η κυρία
Τίτα το μαδούσε, όσες φορές μαγείρευε στιφάδο…» (Γ.
Βαφόπουλου «Σελίδες αυτοβιογραφίας»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου