Αββακούμ,
ελάσσονος προφήτου σήμερα και θυμηθήκαμε τον πρωτόπαπα Αββακούμ της Ρωσίας (1620-1682) σπουδαία μορφή της ρωσικής ιστορίας, ορθοδοξίας
και των πρωτογραμμάτων της.
Αυτός πήρε το μέρος των «παλιόπιστων» κι ήρθε σε
ρήξη άγρια (εκάει ζωντανός) με τη
επίσημη εκκλησία. Το έργο του «Βίος», στα ελληνικά «Ο Βίος του πρωτόπαπα
Αββακούμ» μετέφρασε ο Μήτσος Αλεξανδρόπουλος κι εκδόθηκε
από τον Κέδρο 1976· μαζί με την «Εκστρατεία του Ιγκόρ» αγνώστου,
είναι από τα πρώτα και βασικά κείμενα της ρωσικής λογοτεχνίας. Θυμίζει,
γράφει ο ΜΑ τα απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη
κι είναι για τους Ρώσους αθάνατο μνημείο της γλώσσας τους. Οταν ο βασανιστής
του Αθανάσης Πασκώφ,
αφού τον έδειρε γερά, επειδή είχε υπερασπιστεί δυο χήρες που πήγαιναν να
καλογερέψουν, διέταξε να τον πετάξουν σε μια μαούνα γράφει ο Αββ. : «μούδεσαν τα χέρια και τα πόδια και με
πέταξαν σ΄ ένα δοκάρι. Χινόπωρο, βρέχει ο θεός με το θεό, όλη τη νύχτα να βρέχομαι.
Οταν με δέρναν, δεν πόναγα, γιατί προσευχόμουνα, και τώρα πόναγα. Κι εκεί που
πλάγιαζα λέω: Τι σούκανα γιε του θεού, κι άφησες να με ταράξουν έτσι στους πόνους;
Εγώ τις χήρες πήγα
να σώσω κατά το δικό σου θέλημα! Ποιος θα έρθει τώρα να μας κρίνει εσένα
κι εμένα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου