"Κουραγιοσιωπή"

Χθες αργά το απόγευμα έπεσε στα χέρια μου, θέλω να πω ήρθε στην κατοχή μου (πως αλλιώς να πω γι αυτό το ασύλληπτου μεγέθους έργο γραφής) που μόλις κυκλοφόρησε «Η αγρύπνια των
Φίννεγκαν» του Τ. Τζόυς (τόμοι 2 εκδ. Κάκτος!). Εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια Ελευθέριος Ανευλαβής (μου φαίνεται πως αυτόν τον ιατρό κατά καιρούς έβλεπα σε κάτι τηλεοπτικές Ζούγκλες). Για να μεταφραστεί το έργο χρειάζεται άνθρωπος με "αντεροαρχιδοδυναμοθέληση» σημειώνει ο εκδότης του Οδυσσέας Χτζπλς χρησιμοποιώντας λέξη του Τ. Τζ.
«Πάσχων από ιδανική αϋπνία», αυτή που απαιτείται για το διάβασμά του, την απόπειρα μάλλον εναντίον του, φυλλομέτρησα τους δύο τόμους (α' σελ. 757 και β’ σελ. 841). Για να διαβάσεις αυτό θέλεις μια αιωνιότητα και μια μέρα...
Στο τέλος του α΄ τόμου γράφει ο Τ. Τζ.
«Κύριε, σώρευσε δυστυχίες πάνω μας όμως περιτύλιξε τις καρδιές μας με γέλια μουγκανητά.
Α ε ι ο ο υ
Κουραγιοσιωπή.»
Στο τέλος του β΄ τόμου και του έργου γράφει ο Τ. Τζ.
«Τέλος εδώ. Εμείς τότε. Τέλος ξανά! Παρ’ το. Τα φιλιά σου, να με αγαπονεροθυμάσαι. Μέχρι χίλια χρόνια. Χείλια. Τα κλειδιά. Δοσμένα! Μακριά μοναχική τελευταία αγαπημένη μακρόσυρτη η»
Το γράμμα η (ήτα) ίσως παραπέμπει ηχητικά στην ήττα και σ’ αυτό που γράφει ο μεταφραστής στην «εξομολόγησή» του..
«Ετσι προχώρησε η «μετάφραση». Επτά χρόνια κράτησε η μάχη με το βιβλίο «Η αγρύπνια των Φίννεγκαν» και συνεχίζεται εν γνώσει του τελικού αποτελέσματος της ήττας, με την πίστη όμως πως «οι μόνες μάχες που έχασες είναι αυτές που δεν έδωσες».
Αντε να δούμε...