Λίγο πριν το Μέγα Ευχέλαιον, μετά του Θ., στη
μονή Γενέσιου της Θεοτόκου στην άλλοτε
αμιαντοφόρον περιοχή Ζιδανίου, όπου και η εικόνα Παναγίας της
Μυδραλιοφόρου -ως
βληθείσα την περίοδον της κανονικής κατοχής με μυδράλιον υπό
των Γερμανών- κι αργοπορούντος του ιερομονάχου Ιλαρίωνος, του ερημικού, καφές
μοναστηριακός, λουκούμι, νερό. Ολα καλά κι άγια. Κατά την ακολουθία δια την
αποφυγήν πάσης νόσου και πάσης ...... τη λέξη που πήγαινε σύννεφο
εκατάπινε ως ιδρώτα κροκοδείλου ο ιερέας, ο δε ψάλτης την μασούσε σαν άψητο κρέας.
Ακόμα
φέρω στο μέτωπο και στις παλάμες άνωθεν, το επίχρισμα του ευλογημένου ελαίου δι
ου συνευλογούνται και όλα τα αγαπημένα πρόσωπα που μπορεί να μη μετείχαν κανενός Ευχελαίου
αλλά ήταν καταγραμμένα στη σκέψη, την προσευχή και το υπέρ υγείας, χαρτίον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου