Εφημερεύουσες φαρμακείες
Μηδείς ανώνυμος υβριστής
εισίτω (επώνυμοι όμως γίνονται δεκτοί)


Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Εικόνες από μια έκθεση για να ηρεμήσουμε κάπως ως μπλοκ


Φωτ. του Αλέκου Βρεττάκου

Φωτ. του Γιάννη Παπαϊωάννου
Τα ανωτέρω και άλλα φωτοέργα εκτίθενται στην αίθουσα εκθέσεων κλπ. του Δήμου Κοζάνης, έναντι του επισκοπείου (εις το οποίο μέσα μεγαλουργεί ζωγραφίζοντάς το ο ζωγράφος Γ. Κόλλας). Είναι μια έκθεση έργων μαθητών και καθηγητών(!) της φωτογραφίας (όπως λέμε, Μέγας Αντώνιος καθηγητής της ερήμου) του Δημοτικού φωτογραφικού εργαστηρίου με φωτο νεκρές φύσεις ήγουν έργα που αναδεικνύουν τη "σιωπηλή ζωή" των εικόνων. Οτι η δύναμη της φωτογραφίας βρίσκεται στην κινησία της και στη νεκρή φύση· η ακινησία  έρχεται κι ισχύεται με τη σιωπή και εκεί τα ασήμαντα γίνονται σημαντικά, τα έμψυχα ζώνουν, οι ψίθυροι πληθαίνουν: Ετσι γράφουν οι επιμελητές της, δηλαδή και δηλονότι
 

15 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ήχοι σιωπής πανέμορφοι

Ανώνυμος είπε...

Η ΣΙΩΠΗ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΛΕΕΙ ΒΑΡΙΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΚΥΡΙΕ ΑΝΩΝΥΜΕ ΠΟΥ ΣΑΤΙΡΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.

Ανώνυμος είπε...

Μ' αυτό το τσουνάμι που έβαλες πάνω από τα κρεμασμένα ρούχα και το σκόρπιο ρόδι στο σύμπαν περιμένεις να ηρεμήσει το μπλοκ σου;
Λάθος!

Ανώνυμος είπε...

Επιτέλους δημιουργήθηκε η οδός: Ρούχα που κρέμονται στο μπλοκ του Καραγιάννη.
Όπως στην Ιταλία. Τι ωραία!

Ανώνυμος είπε...

Στίχοι: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Μουσική: Αλκίνοος Ιωαννίδης
Πρώτη εκτέλεση: Αλκίνοος Ιωαννίδης


Γκρίζα και θλιμμένη μια βροχή και
έπεφτε και σου 'μοιαζε πολύ και
έφυγε και μ' άφησε βρεγμένο
στέγνωσε και μ' άφησε σπασμένο
Θρύψαλα τα λόγια που σωπαίνω
θρυμματίζω σύννεφα βαριά για
να με δει ο καθρέφτης μου σπασμένο

Το κορίτσι που 'θελα κοντά μου
φύτεψε μια τρύπα στη καρδιά μου
μέσα από το στήθος το ανοιγμένο
βγαίνει το τραγούδι μου σπασμένο
κάθε σου ματιά χαραγματιά και
κάθε χάδι σου τραυματισμένο
μες στα δάκτυλα σου μια φωτιά και
ένα ρόδι κόκκινο σπασμένο

Ανώνυμος είπε...

Ta liga logia zaxarh ! kai ta katholou meli ! Kales kai hremes giortes se olous!

Ανώνυμος είπε...

Ήχοι σιωπής πανέμορφοι. Κυριολεκτώ. Και για το τραγούδι επιπλέον μιλώ

Ανώνυμος είπε...

Δηλαδή και δηλονότι έχεις μεγάλη πλάκα μαφιόζε Καραγιάννη.
Αυτοί στο βίντεο οι αδερφές Μπρόγερ είναι;

Ανώνυμος είπε...

Οι φωτογραφίες είναι εξαιρετικές συγχαρητήρια σε όλους

kostas είπε...

Συνεχίστε να μας ...τσιγκλάτε.. κ. Καραγιαννη ....γιατί αλλιώς θα πέσουμε σε χειμερία νάρκη .Καλές γιορτές και χρόνια καλά.

Ανώνυμος είπε...

Τιποτα βρακες-καλτσες-τερλικια δεν είχε να βάλετε;
΄Οχι, γιατί αν θέλετε, έχω στο σεντούκι τις βράκες της γιαγιάς μου, τα μυξομάντηλα της, το αδράχτι της, το σωβράκι του παππού μου που το φυλούσε ως κότη οφθαλμού, κάτι κοφτά καρεδάκια που γίνονται ότι θες!
Αμ, πως! Έτσι θα αφήκουμε το μπλοκ του Καραγιάννη; Ξεκρέμαστο;

Ανώνυμος είπε...

Αυτά τα ρούχα, όποια νοικοκυρά ήταν, την Δευτέρα έβαλε πλύση.
Την Τρίτη τα έχει στραγγίσει.
Την Τετάρτη τα έχει απλώσει.
Την Πέμπτη τα έχει στεγνώσει.
Την Παρασκευή (σήμερα) θα θα μαζώξει.
Το Σαββάτο θα τα διπλώσει.
Και την Κυριακή θα τα σιδερώσει.
Άρα, κανόνισε, Καραγιάννη, την Δευτέρα άλλο γράψιμο να έχεις στρώσει.

Ανώνυμος είπε...

κ. Καραγιάννη, δεν επιτρέπονται τέτοιου είδους αναρτήσεις από εσάς τον ίδιο! Χαρακτηρίζετε το μπλογκ σας! Ψυχραιμία κι αξιοπρέπεια!

Ανώνυμος είπε...

Επιδοκιμασία; αποδοκιμασία; ειρωνεία; ποιος ξέρει!! Δεν κερδίζω πάντως τίποτα διαβάζοντάς το...

Ανώνυμος είπε...

Oρθογραφικο λαθος που οδηγει σε παρανοησεις:
"Οτι η δύναμη της φωτογραφίας βρίσκεται στην κινησία της και στη νεκρή φύση" γραφετε προφανως εννοωντας
"Οτι η δύναμη της φωτογραφίας βρίσκεται στην ακινησία της και στη νεκρή φύση"