Εφημερεύουσες φαρμακείες
Μηδείς ανώνυμος υβριστής
εισίτω (επώνυμοι όμως γίνονται δεκτοί)


Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

Πήραν γραμμή


Aπό κάδο της δημοτικής ανακύκλωσης χάρτου (εκεί καταλήγουν όλα τα έντυπα κι ιδίως οι εφημερίδες -τα ανθρώπινα σώματα στον σκουπιδότοπο σωμάτων (κοιμητήρια) μέχρι να γίνουν τα αποτεφρωτήρια όπως ανήγγειλε ο κ. Μπουτάρης- ανέσυρα την εφημερίδα της φωτογραφίας και ήταν τη μεθεπαύριο των διπλών εκλογών κατά τις οποίες είχαμε τα γνωστά αποτελέσματα. Ο τίτλος με κράτησε:
Ο Δακής στην Περιφέρεια
Ο Γιάννης στην καρδιά τους
Εσυγκινήθην ποσώς.
Ηγουν, ο μεν κατέκτησε τους ψήφους αλλά ο άλλος κατέκτησε τις καρδιές διαφόρων! Η συμπάθεια που έρχεται μετά ή μαζί με το τσάι. Τώρα όμως τι γίνεται;
Θυμηθηκα, διάβαζα δηλαδή, τον καιρό της αποσταλινοποίησης, όταν γκρέμιζαν τα αγάλματα του Στάλιν στη Ρωσία και σ’ όλον τον υπαρκτό σοσιαλισμό, ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος έγραφε θρηνών:
“Στάλιν κοιμήσου στις καρδιές μας
είν’ πιο ζεστά εκεί…

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αλληλούιεβα!
Για τον Στάλιν, τη διακτατορία του, τον Γιάννη επίσης και λοιπά και λοιπά και λοιπά.
Μη συγκινείασαι ποσώς ούτε ελαφρώς, καλέ μας συγγραφέα!
Όπως βλέπεις κάνουν τον κύκλο τους όλοι και μετά...μπουφ, κάτω, όπως δείχνεις στην φωτογραφία.
Έτσι είναι αυτά.
Ο λαός σ' ανεβάζει κι ο λαός σε κατεβάζει.
Όλα προσωρινά όπως κι εμείς σ' αυτόν τον κόσμο.
Όλο το σκεπτικό σου πάντως κρύβει μια βαθιά φιλοσοφία εις βάθος και μέτρον.
Αυτά! Αιωνία αυτών η μνήμη. Αμήν!

Ανώνυμος είπε...

Ο Στάλιν και η μάνα του (ανεκδοτο)

Τοτε ο κουμουνισμός έλεγε οτι είχαν όλοι ισα δικαιώματα. Ο Στάλιν παίρνει τη μάνα του και τη πάει στην Μόσχα και της λέει, "κοίτα μανα αυτή η βίλα δικιά μου είναι". Πάνε πιο πέρα και της λέει, "κοίτα μάνα και αυτό το εξοχικό δικό μου είναι". "Μπράβο παιδί μου!" Λέει η μάνα του. "Βγήκες παιδί με μεγάλες δυνατότητες, αλλά πρόσεχε μην στα πάρουν οι άλλοι κουμουνιστές!"

Ανώνυμος είπε...

"ΠΟΤΕ Θ' ΑΝΑΣΤΗΘΟΥΝ ΟΙ ΣΚΟΤΩΜΕΝΟΙ;"

Δε λυπάμαι τα γηρατειά που φεύγουν -
τα μωράκια που έρχονται άθελά τους
να ζήσουν σκλάβοι, να πεθάνουν σκλάβοι,
σ' έναν κόσμο ελεύθερων αφεντάδων.
Θα τους μαθαίνουν: η σκλαβιά τους χρέος
εθνικόν και σοφία του Πανάγαθου!...
Πότε θ' αναστηθούν οι σκοτωμένοι;

ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗΣ

Ανώνυμος είπε...

«ΟΧΙ Μ΄ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ, ΠΟΥ
ΤΗ ΓΗ/ ΤΗΝ ΕΡΙΞΑΝ
ΣΤΟΥΣ ΛΥΚΟΥΣ
ΒΟΡΑ ΝΑ
ΞΕΣΚΙΣΤΕΙ./ Ο
ΚΑΛΠΙΚΟΣ ΤΟΥΣ
ΕΠΑΙΝΟΣ ΕΜΕΝΑ
ΔΕΝ Μ΄ ΑΓΓΙΖΕΙ./
ΚΙ ΑΝ ΔΩΡΙΣΑ
ΣΕ ΦΙΛΟΥΣ
ΓΙ΄ ΑΥΤΟΥΣ ΔΕΝ
ΕΙΝΑΙ Η ΩΔΗ»,
ΣΗΜΕΙΩΝΕ
Η ΑΝΝΑ
ΑΧΜΑΤΟΒΑ
(1889-1966)

Ανώνυμος είπε...

Ποιητής

Όταν ο Στάλιν ήταν 17 χρονών υπό το ψευδώνυμο "Ι. Τζ-σβίλι" ή "Σοσέλο" δημοσίευσε ποιήματα στις εφημερίδες της Γεωργίας "Ιβέρια" και "Κβέλι". Σ' ένα από τα λυρικά ποιήματα του γράφει:
Αυτός που έπεσε στη γη σαν στάχτη,
Που ήταν καταπιεζόμενος από παντού,
Θα γίνει πάνω απ' τα βουνά μεγάλος,
Κι η ελπίδα φωτεινή θα φτερουγίσει.
Σ' αυτούς τους στίχους κρύβεται η αίσθηση κοινωνικής κατωτερότητας του δημιουργού και η φιλόδοξη ιδέα να υψωθεί πιο ψηλά απ' τα βουνά. Αυτή η ιδέα θα περάσει απ' όλη τη ζωή του Στάλιν, θα καθορίσει τον χαρακτήρα του και την κοσμοθεωρία του. Έτσι, στο τέλος της δεκαετίας του '20 ο Στάλιν πρότεινε στον Μπουχάριν1 να μοιραστούν την εξουσία και να υψωθούν πάνω απ' όλους σαν τα Ιμαλάϊα.

1Νικολάϊ Μπουχάριν (1879- 1938) - επιφανής κομματικός παράγοντας, συναγωνιστής του Λένιν.

Ανώνυμος είπε...

ΠΑΕΙ Ο ΚΑΚΟΣ Ο ΣΤΑΛΙΝ
ΑΣ ΓΙΟΡΤΑΣΟΥΜΕ ΠΑΙΔΙΑ
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΩΡΙΣΜΟΥ Ο ΠΟΝΟΣ
ΑΣ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ.

ΚΑΛΗ ΔΑΚΙΑ, ΚΑΛΗ ΔΑΚΙΑ
ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ Η ΧΡΥΣΗ ΝΕΑ ΔΑΚΙΑ.

Ανώνυμος είπε...

H Ανάσταση αργεί πολύ..... ούτε 400 χρόνια !!!!!!!ξυπνηστεεεεεεεεεεε

Ανώνυμος είπε...

Κοντός ψαλμός αλληλούϊα!