Tότε και τώρα

Τω καιρώ εκείνω της χούντας δηλαδή και δηλονότι στην Θες/νίκη φοιτητές όντες, ο λίαν φίλος τότε και νυν Γρηγόρης Δουγαλής του Πολυτεχνείου μέτοχος,-γνώρισε κι ήταν μαζί με όλους τους πρωταγωνιστές εκείνου του μεγάλου Νοέμβρη- μου δάνεισε το βιβλίο "Από τον Λυμιέρ στον Μπέργκμαν»,, εκδ. Κάλβος, 1971 με άρθρα γα τον κινηματογράφο βιβλίο αναφοράς για την τέχνη και τη γνώση του συνεμά. Πέρασαν 50 χρόνια έκτοτε με σημείο χρονικής εκκίνησης το 1974 (είμασταν λίγο νωρίτερα εκεί). Τώρα κάτω από τον πλάτανο της Δημοκρατίας στη Λευκοπηγή που φυτέψαμε φοιτητές τες συναρπαστικές εκείνες, ημέρες -20-24 Ιουλίου- της πολιτικής αλλαγής. νοσταλγούσαμε το πράγμα. Λόγο το λόγο θυμηθήκαμε και το βιβλίο. - Μια στιγμή μου λέγει ο Γρ. Πήγε στο σπίτι του στο χωριό και γύρισε με το βιβλίο. Τότες μου το είχε δανείσει τώρα μου το χάρισε! - Αφού το θέλεις πάρτο. Είπε. Κι εγώ είπα να συγκινηθώ ορισμένως. Δεν μου έλειπε το βιβλίο σαν σώμα. Η χειρονομία του όμως ήταν άκρως συναισθηματική. Το βιβλίο είχε πάνω του και το δικό μου πέρασμα. Πριν από μένα το είχε διεξέλθει ο αλησμόνητος Μανώλης Λίτσιος (λίγο πιο μεγάλος από εμάς) οικονομολόγος εφοριακός κ.λπ. απών σήμερα από τη ζωή. Ο πλάτανος έχει τις μέρες αυτές, αύριο μεθαύριο, τα φυτευτά γενέθλια του· 50 χρόνια, ζωή να έχει...