Ο σερίφης κι ο ερίφης...

«Τα πρώτα μου χρόνια τ' αξέχαστα τα 'ζησα κοντά στ' ακρογιάλι, στη θάλασσα εκεί τη ρηχή και την ήμερη, στη θάλασσα εκεί την πλατιά, τη μεγάλη...» Κ. Παλαμάς ... Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε στη γενέτειρά του, αρχικά στο Δημοτικό και στη συνέχεια στο Σχολαρχείο Λεχαινών (Ανδρέας Καρκαβίτσας) *** Τα πρώτα χρόνια τα έζησα στο χωριό δίπλα από έναν ρέοντα λάκκο καθαρού νερού που διέσχιζε το χωριό και μορμύριζε διαρκώς στο πέρασμα εκείνων των λησμόνητων χρόνων και τα πρώτα παράνομα διαβάσματα εκτός σχολείου ήταν Μικρός Σερίφης («Δυτικά του Εμπιλαίην»). Αρχές δεκαετίας του ‘60 είχαμε συμπήξει ατύπως Λέσχη ανάγνωσης, πρώτη ίσως εν Ελλάδι, που οριζόταν από το Καναμπαριό το ναό του Πρόδρομο τα σπίτια μας κι έφτανε στο νερόμυλο του Αούτου. Οριο με τον κάτω μαχαλά ο λάκκος. Στη γειτονιά ανταλλάσσαμε τα περιοδικά: Μ. Σ., Μικρός Ηρωας, Κλασσικά εικονογραφημένα (ο αναγνωστικός μου έρως), Μάσκα, Μυστήριο, Γκαούρ Ταρζάν κ.α. και τις εκδόσεις Δαρεμά και Μαρή (πρώτο βιβλίο που διάβασα ήταν ο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα»). Μέλη της «λέσχης» οι: Νίκος Κ., Στέλιος Δ. Παντελής Γκτζτς, Χάρης Ζ., Λάζαρος Δ. κι η ημετερότης. Από κοπέλες η εξαδέλφη μου Κούλα Κ. και η Μαίρη Β. Ολοι ευτυχώς εν ζωή. Σε μια προσομοίωση εκείνων που διάβαζα, κυρίως του Μικρού Σερίφη η φωτ. που βρήκα παρά την θέσιν Γιοφύρι: φορώ καπέλο αμερικάνικο από μετανάστη αρχές του 20ου αι., κάλτσες με πέδιλα, φέρω δε ξίφος εφ΄ όπλου λόγχη το οποίο βρήκα σε μια βουζιλιά (βουζιλάνθη δηλαδή) χωμένο δίπλα από του Μπασ’ το Μύλο, μαζί με δύο τεύχη του περιοδικού “Στρατιωτική επιθεώρηση όπλων και σωμάτων” (αυτά με είχαν …τρομάξει ομολογώ). Εχω πόζα επιθετικής ετοιμότητας δε λέω ή μάλλον λέω και κάπως κλαίω αφού από Μικρός Σερίφης τότε έγινα τώρα ενήλιξ ερίφης…