Χώμα

Χώμα ηγιασμένον εξ ου ελήφθημεν και εις το οποίο οδηγούμεθα ούτως ή άλλως. Στο ενδιάμεσο της Ιστορίας υπάρχει και η λάσπη. Κατά το Κυριακοδρόμιον της σήμερον "Ο Κύριος έφτυσε χαμαι στο χώμα έκανε λάσπη και την οποία απέθεσε στους οφθαλμούς τού εκ γενετής τυφλού όστις κι ανέβλεψεν". Αρα χώμα θεραπευτικόν. Ευρισκόμην πριν καιρό στη Θεσσαλονίκη ατενίζων τη θάλασσα (ποιά θάλασσα δηλαδή -αλήθεια τι χρώμα έχει αυτή) και εδήχθην υπό σφήκας. Εσκυψα, βρήκα λίγο χώμα σαν σε παρανομία ευρισκόμενο στην άσφαλτο και τα πλακάκια, το έφτυσα, έκανα λάσπη και την απέθεσα στο δηχθέν «ζερβί μου δάχτυλο» με το οποίο «ρίχνω στα βόδια άχυρο» κατά τον λαϊκό ποιητή Λευκοπηγής. Ιάθην πάραυτα. Χώμα ευλογημένον άρα...