χύθηκε στα πόδια μου να πω, αντί έπεσε,
ένα «Ιδίοις αναλώμασιν» ΜΙΑ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ
(τρόπος εκδοτικός που στην πράξη λίαν καλά γνωρίζω)
Την εφρόντιζεν ο ωραίος ποιητής Ανέστης Ευαγγέλου
που απέθανε εντελώς 30 Απριλίου 1994
ανήμερα α΄ και β΄ αναστάσεως που εόρταζε...
Στη Θεσσαλονίκη του 1985 μαζευτήκαν
σ΄ εκείνη τη μικρή κιβωτό όλοι οι ακριβοί της
(οι περισσότεροι δε ζουν αλίμονον).
«Τέλος ριχτήκαν λιμασμένες και του λιάνισαν
τα κόκαλα κι ηδονικά τα τραγανίσαν
ως το μεδούλι κι έγλειφαν το χυμένο αίμα
μην απομείνει τίποτε να τον θυμίζει πια.
(Και όλο αυτό στη γλώσσα τους το λένε αγάπη) (Α.Ε.)
τα κόκαλα κι ηδονικά τα τραγανίσαν
ως το μεδούλι κι έγλειφαν το χυμένο αίμα
μην απομείνει τίποτε να τον θυμίζει πια.
(Και όλο αυτό στη γλώσσα τους το λένε αγάπη) (Α.Ε.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου