Κυριακάτικο συμβάν

Κι εκεί που «Μετά φόβου» κ.λπ. μεταλάβαινε
ψυχές σε ποικίλα σώματα κι ηλικίες χυμένες
θηλάζοντα, παιδάρια, γύναια, κόρες, μεσηλίκοι,
έπεσεν καταγής - γονάτισε θέλω να πω-
και μάζευε τα ψίχουλα που πέσανε χαμαί
με τη γλώσσα του σχεδόν, όπως τα πεινασμένα
σπουργίτια τους σπόρους το χειμώνα
- Ρίξαμαν τον Κυριό μας κάτω
να προσέχωμεν αδελφοί
είναι στιγμή βαριά η Κοινωνία
παίρνουμε Χριστό μέσα μας.
Κοιτούσα με άδεια μάτια κατ’ αρχήν το συμβάν
αλλ’ ύστερα μικρός συγκλονισμός με συνεπήρε
- Τι άνθρωποι αυτοί στην πίστη ένας θεός τούς ξέρει
Στο αντίδωρο του φίλησα διπλά το χέρι...