Πολιτικόν και θρησκευτικόν Παρι-εορτολόγιον

Αγαπητέ κύριε διευθυντά του Kozan.gr

Σε σχόλιο του ανώνυμου σχολιαστή σας (γιατί τέτοια ανωνυμία στα μπλοκ; ) με το προσωνύμιο “Κατάσκοπος” περί της ονομαστικής εορτής του άλλοτε πολυχρόνιου Δημάρχου (νυν βουλευτού του Πασόκ που ψήφισε το επαίσχυντο Μνημόνιον σωτηρίας μας, όπως και όλοι του αυτού κόμματος κι αυτό ας μη το ξεχάσουμε ποτέ όταν έρθει η ώρα) έχω να σημειώσω τα παρακάτω:
Ο εν λόγω δεν εορτάζει την 26η του μηνός Ιουλίου (“Τη αυτή ημέρα μνήμη της Αγίας οσιομάρτυρος του Χριστού Παρασκευής προστάτιδος συν τοις άλλοις και των πωλητών ομματοϋαλίων (ηλίου ή μυωπίας αδιάφορον) καθότι έχει επιλέξει τη γραφή του ονόματός του με “ι” (Πάρις) κι όχι με (η) εκ του Παρασκευάς (οσία Παρασκευή) άρα παράγεται από τον ομηρικό Πάρι (του Πάριδος), αυτός δηλαδή που έκλεψε την Ελένη «...Και κάθε Ελένη της επαρχίας της Αθήνας κοιμωμένη».
Ο ομηρικός εκαλείτο Αλέξανδρος, όπως ανέλυσε στα σχόλιά του ο μεταφραστής και της Ιλιάδας, τοπικός λόγιος την περίοδο του ύστερου νεοελληνικού διαφωτισμού, Γεώργιος Ρουσιάδης (πράγματα βέβαια που γνωρίζουν πολύ καλύτερα από ημάς οι πνευματικοί του σύμβουλοι, αλλά και οι θεσμικοί λαμπτήρες της Δημοτικής Βιβλιοθήκης κλπ.)
Αντιγράφω δια του λόγου το ασφαλές από παλιότερη μου ανάρτηση στο iparemvasi.blogspot.com και το άρθρο “Ωρα που λύνουν απ’ το ζυγό τα βόδια” τα εξής:

Ο Πρίαμος τον Αλέξανδρό του τον είχε για ξέκαμα. Οταν τον γέννησε η Εκάβη, αυτή ονειρεύτηκε πως έτεκεν μια φλόγα. Ολοι οι μάντεις της Τρώας γης γνωμάτευσαν πως το παιδί αυτό θα γίνει η αιτία να καεί η Τροία. Τον έδωσαν στο δούλο Αγέλαο να τον αφήσει στο βουνό. Αλλά μετά από πέντε χρόνια που τον ξαναέψαξε ο δούλος, τον βρήκε εκεί να τρέφεται από μιαν άρκτο. «Ελαβεν αυτό μεθ’ αυτού εις την οικίαν του και ωνόμασεν αυτό Πάριν». Πάρις- Πάρης – Αλέξανδρος. Ονόματα και γραφές ποικίλες του ωραίου μας. Γράφει στις εκτενείς σημειώσεις του σε κάθε ραψωδία ο κοζανίτης λόγιος μεταφραστής του Ομήρου, Γ. Ρουσιάδης: «Τινές θέλουσιν ότι το όνομα αυτού παράγεται από του Παριέναι· επειδή τον κίνδυνον της ζωής αυτού επί το όρος ευτυχώς παρήλθεν· άλλοι, από της Πήρας, εις την οποία ετέθη και εφέρθη επί το όρος· και άλλοι πάλιν, από το Πηρούν· διότι δια της ωραιότητός του θάμβωνε κάθε εις αυτόν ατενίζον όμμα». Αφροδίτη και Ελένη γνωρίζουν εξ ιδίας πείρας το πηρούν του». Πιο είναι το αληθές; Του Γ. Ρουσιάδη ο Πάρις του Πάριδος ή του Δ. Ν. Μ(αρωνίτη), ο Πάρης, ο οποίος είναι πιο κοντά στο Παρασκευάς. Για να το ξεκαθαρίσει (επιτέλους) κι ο άλλοτε Δήμαρχος Κοζάνης που γράφει το όνομά του ως Πάρις, ενώ Παρασκευά τον εβάπτισε ο νονός του εις το όνομα της αγίας Τριάδος.
- Αμήν...

Αρα, μάλλον ως Αλέξανδρος πρέπει να το γιορτάζει και την 30η Αυγούστου, μνήμη Αλεξάνδρου πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως και για δύο περιπλέον λόγους: ότι συνεχώς τον αναφέρετε ως Πατριάρχη της τοπικής αυτοδιοίκησης αλλά κι ως άλλος Αλέξανδρος (“ασήκωσε θεέ μου έναν άλλον Αλέξανδρο…” εκστράτευσε επιτυχώς και κατενίκησε την Τ.Α. α’ βαθμού, πήγε στο βουλευτήριον και τώρα ίσως ν’ ανοίγει τα πανιά του για τα πελάγη (μήπως και τενάγη;) της περιφερειαρχικής κλπ. διοικήσεως.
- Ωχ, άλλη εικοσαετία που μας περιμένει.