Γιατί η αγάπη είναι το γλυκόπικρο δηλητήριο
Γιατί η αγάπη καταργεί οριστικά την απόσταση από το θάνατο
Γιατί δεν μαθαίνεις τον πόνο του έρωτα
παρά μόνο αν τον πιείς στο στόμα
αν τον φιλήσεις στα χείλη ηδονικά
παρά μονάχα αν χιμήξεις δυνατά στο κράτος του
και γίνεις ολόδική του επαρχία.
Πρόκειται για 7 ποιήματα του Αντώνη Κάλφα δηλαδή μιλάμε περί υψηλής ποιήσεως, τα οποία σε θεατρική απόδοση παρουσιάστηκαν την 28η Μαρτίου στο μικρό θέατρο "Πήγασος" της Κατερίνης, σε σκηνοθεσία Χάρη Αμανατίδη. Μου θύμισαν, με κάποιες ευρείες αναλογίες, μια μουσική εκδήλωση του Δημήτρη Δημόπουλου πριν χρόνια με τη συνθεση του Χάυντν "Εφτά λόγοι του Χριστού στο σταυρό".
Ποίηση και σκηνική της παρουσίαση απ'αυτές που σε κάνουν να ξεχνάς την ασημαντότητα του είδους σου, όπως εμφανίζεται στην καθημερινότητα και δεν σ'αφήνουν εκ της συγκινήσεως, να ξεσπάσεις σε χειροκρότημα ίσως μόνον σ'έναν ένδον λυγμό.
Το βιβλίο μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
Ταύτα επί του παρόντος.
1 σχόλιο:
Πολυπολιτισμικό υπέροχο Βερολίνο της περιόδου της Δημοκρατίας της Βαιμάρης :''Αγάπη είναι η ανόητη υπερτίμηση της απειροελάχιστης διαφοράς ανάμεσα σε ένα σεξουαλικό αντικείμενο και σε άνα άλλο''. Το ''μότο'' που επικρατούσε στις ανθρώπινες σχέσεις. Μας θυμίζει κάτι ; Εξάλλου οι ανθρώπινες σχέσεις πάντα ήταν μια τραυματική ασυνέχεια των ''μεταφορών''. Απλά ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται την σωματική εκδήλωση του συναισθήματός του. Μόνο.Δυστυχώς.
δ.μ
Δημοσίευση σχολίου