Για τους Χάρτες της «Λασσάνειας Χαρτοθήκης Κοζάνης»
και όχι των ονείρων μας
Αξιότιμε κύριε Διευθυντά της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ εφημερίδος
Σας στείλω τις παρακάτω διευκρινίσεις σχετικά με το άρθρο που δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή», σελ. 5 του τμήματος Τέχνες & γράμματα» με τίτλο: «Η παλιά κορνίζα της Βιβλιοθήκης έκρυβε θησαυρό», και υπότιτλο: «Ο σπάνιος τετράφυλλος χάρτης της υδρογείου του 1800, του Ανθιμου Γαζή, βρέθηκε στην Κοζάνη» της κ. Γιώτας Μυρτσιώτη, την ΚΥΡΙΑΚΗ 5 Οκτωβρίου.
1. Ο Χάρτης του Ανθιμου Γαζή του 1800, για όσους γνωρίζουν τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης, (διετέλεσα υπεύθυνος του χώρου αυτού επί οκταετία) είναι γνωστός, έστω και στην, εν αποσυνθέση κατάστασή του μέχρι το 1998, όταν τον τοποθετήσαμε σε κορνίζα με τζάμι, έστω και για τη διακοπή της περαιτέρω φθοράς του, και μέχρι την οριστική συντήρησή του, που διαβάζουμε ότι έγινε ήδη. Μας υπέδειξε τότε την αξία του ο καθηγητής κ. Ε. Λιβιεράτος. Ο Ν. Π. Δελιαλής, ο αμνημόνευτος άγιος της Βιβλιοθήκης, τον καταγράφει στην μονογραφία του: «Συλλογή παλαιοχριστιανικών και μεταγενέστερων μνημείων της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης μετά εικόνων και φερμανίων στο τέλος». Εκδίδεται υπό Νικολάου Π. Δελιαλή, Εφόρου Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 1955 σελ. 17, ύπ’ αριθ. 55 εγγραφή.
2. Η παλιά κορνίζα που «έκρυβε τον ιστορικό θησαυρό» ήταν αυτή που τοποθετήσαμε εν έτει 1998, και φυσικά ήταν γνωστή η επ’ αυτού ταυτότητα αφού, όπως αναφέρουμε, ήταν καταγεγραμμένη και από τον Ν.Π.Δ. Επομένως η σημείωση της κ. Γ. Μ. πως ο μοναδικός αυτός Χάρτης «υπήρχε στη Δημοτική Βιβλιοθήκη πιθανότατα από το 1850, η ταυτότητα του έγινε γνωστή μόλις πρόσφατα» δεν ευσταθεί. Δεν αποκαλύφτηκε, κατά το άρθρο, μετά την αποκορνιζοποίησή του. Ο Χάρτης, δεν μπόρεσα να βρω περισσότερα να το τεκμηριώσω άσφαλτα, αλλά σε συσχετισμό με τις άλλες δωρεές του σημαντικού κοζανίτη πολυ-λογίου Ευφρονίου Ραφαήλ Πόποβιτς (1774-1853), δωρήθηκε απ’ αυτόν στη Βιβλιοθήκη με τη διαθήκη το 1853 και ήρθε στην Κοινοτική τότε Βιβλιοθήκη της Κοζάνης, το 1856 μαζί με τη «Χάρτα του Ρήγα», τους δύο ογκώδεις Γερμανικούς άτλαντες και περίπου 600 βιβλία Ελλήνων, Λατίνων και Γερμανών συγγραφέων. Αλλοι τινες δεν δώρισαν χάρτες στη ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΚΟΖΑΝΗΣ, γιατί να μην ήταν κι αυτός μέσα. Ενδον σημείωση: Επιμένω μετά φόρτου να ονομάζω έτσι τη Βιβλιοθήκη με το ιστορικό της όνομα, γιατί δεν υπάρχει σήμερα Κοβεντάρειος Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης, ο τίτλος αυτός ήδη είναι πλάσμα ανύπαρκτης πραγματικότητας· ο κ. Δήμαρχος ας πάρει μια απόφαση να ξαναφέρει το ιστορικό της όνομα.
2. Η Χαρτοθήκη του Δήμου Κοζάνης δεν ξεκίνησε, όπως γράφει η κ. Γ. Μ. από το νυν Δήμαρχο τον περασμένο Μάιο, αλλά τον Νοέμβριο του 1998, στο Διεθνές Συνέδριο Χαρτών στη Θεσσαλονίκης, που διοργάνωσε ο γλυκύτατος ποιητής και καθηγητής του πολυτεχνείου κ. Ε. Λιβιεράτος, πρόεδρος της Χαρτοθήκης Ελλάδος τότε, με έδρα τη Θεσσαλονίκη, όταν, σχεδόν αυθαιρέτως, υποδείξαμε το αρχοντικό του Λασσάνη (περί ου ο λόγος σήμερα) ως χώρο της μέλλουσας ιδρυθεί Χαρτοθήκης Κοζάνης (και τότε ο ίδιος Δήμαρχος ήταν, ας μην ανησυχούν). Αντιγράφω από ημερολόγιο εκείνου του καιρού που οσονούπω εκδίδεται: «27 Nοεμβρίου 1998. Aίθουσα συνεδριάσεων της Nομαρχίας Θεσσαλονίκης. Συνέδριο της Eλληνικής Επιστημονικής Χαρτογραφικής Eταιρίας Eλλάδος με πρόεδρο τον καθηγητή E. Λιβιεράτο και θέμα τους αστικούς Xάρτες. Tην τελευταία μέρα του συνεδρίου συζητήθηκε η Xαρτοθήκη της Kοζάνης δηλαδή το πιλοτικό πρόγραμμα που ξεκινάει και θα έχει σαν σκοπό τη σύσταση στη Bιβλιοθήκη της Kοζάνης της πρώτης ιστορικής χαρτοθήκης». Τώρα απλά, επιτέλους και μπράβο, ολοκληρώνεται κάπως και κάλιο αργά παρά αργότερα! Η ανάθεση στον κύριο Λιβιεράτο του έργου της ήταν από μόνη της εγγύηση, ότι θα ολοκληρωθεί επιτυχώς. Είναι ο άνθρωπος που παθαίνεται με τους Χάρτες και τους γεωγραφικούς ως επιστήμων, και των ονείρων ως ποιητής.
4. Προς τι τα παραπάνω; Ηθελα να θυμίσω την ένδοξο λησμοσύνη του Ν.Π.Δελιαλή αλλά τελικά προς την εμαυτήν ματαιοδοξία, αλίμονο, έθυσα.
5. Ταύτα και μένουμε.
Βασίλης Π. Καραγιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου