Στα Γρεβενά...

Βράδιαζε σχεδόν όταν πήραμε με τον Ρ. το δρόμο για τα Γρεβενά. Παραμονή αγίου Νικολάου. Ρέμα Τρομπέτα. Μπαίνεις στην πόλη που έχει προστάτη τα μανιτάρια, τον Κ. Ταλιαδούρο και την Τύρβη, από τη μεγάλη λεωφόρο. Βιβλιοθήκη για παρουσίαση βιβλίου του Γ. Σιώμου (το περιφέρουμε από πόλη σε πόλη σαν λείψανο αγίου) από τη Λόχμη: «Τα ωραία χωριά» εκδ. Παρέμβαση, ο τίτλος υπονοεί τα άλλοτε όμορφα χωριά της περιοχής που τόσο όμορφα ερημώνουν, αλίμονο! Μικρά πεζά και ποιητικά κείμενα κάτι σαν ελεγείο για το οριστικά χαμένο των τόπων και ανθρώπων. Ομιλητές η κ. Θεοδώρα Γκουρτζιούμη φιλόλογος (ανάγνωση του λόγου της από άλλη κυρία λόγω της σώματι απουσίας της) μια συναρπαστική εισήγηση λες και παρουσίαζε το Μπόρχες) και ο κ. Στέλιος Πουρνάρας φιλόλογος πρόεδρος του Συνδέσμου Γραμμάτων και Τεχνών Γρεβενών και περιχώρων. Ο Γρεβενίτης ποταμός με υδατικά ελλείμματα αν και χειμώνας. Νύχτα στα Γρεβενά και «Τώρα κατάλαβα τη νύχτα που είσαι» έγραφε ο γρηγορο-αδικοχαμένος γρεβενιώτης ποιητής Δ. Λιοσάτος πριν χρόνια. Ο Αντώνης Π. στο πατάρι του Τυρβολογούσε... Στο ακροατήριο και δύο γλυκύτατοι ιερωμένοι, οι ωραίες κυρίες της βιβλιοθήκης αλλά κι ο Αχιλλέας Μπαλιάμης από το Μικρο-Μεγάλο Σειρήνι από χρόνια φίλος και σύντροφος που είχα πολύ καιρό να δω. Επειδή η μουσική ωραϊζει τα πάντα στο τέλος ένα ντουέτο με τον Στ. Πουρνάρα λαούτο και τραγούδι και τον Γιάννη Κασιάρα (της μεγάλης βιολιστικής οικογένειας) βιολί απέδωσαν γρεβενιώτικα ωραία τραγούδια. Ετσι γνώρισα ξεκάθαρα το γρεβενιώτικο μουσικό ιδίωμα. Δεχόταν και παραγγελιές. Ζήτηξα εννοείται το «Ζιάκα» τραγούδι που με θέλγει εδώ και χρόνια: «Εσείς βουνά των Γρεβενών και πεύκα του Μετσόβου...». Φτιαχτήκαμε. Αναψε και το πατριωτικό μας λανθάνων συναίσθημα κι ας κάνει τον ψευτο κάργα κάθε πρωί στην τηλεόραση ο βαζιβουζούκος ψευδοσουλτάνος... Δηλωση: Αγαπώ τα Γρεβενά χωρίς να ξέρω το γιατί...