Εφημερεύουσες φαρμακείες
Μηδείς ανώνυμος υβριστής
εισίτω (επώνυμοι όμως γίνονται δεκτοί)


Τετάρτη 27 Νοεμβρίου 2019

Για το φίλο που έφυγε...

Τις ξαναβρήκα σήμερα και θυμήθηκα αρχαίους καιρούς και χρόνους. Στο υπόγειο των βιβλίων στο χωριό μαζί με εκατοντάδες άλλες και ειδικά μ’ εκείνες τις προδικτατορικές που ανέσυρα από τον «αρβανίκο" της αυλής του σπιτιού του παλιού αριστερού Β. Κτλ. που τις έκρυψε με την έναρξη της δικτατορίας.

...Είναι παλιό το λιμάνι, δεν μπορώ πια να περιμένω
ούτε το φίλο που έφυγε στο νησί με τα πεύκα,
ούτε το φίλο που έφυγε στο νησί με τα πλατάνια,
ούτε το φίλο που έφυγε για τα νησιά..." (Γ. Σ)


Ηταν και που έφυγε για το λιβάδι με τα ασφοδίλια ο
ο φίλος από τα παλιά, συμμαθητής, σύντροφος, συνδημιουργός της πρώτης «Παρέμβασης» Τάκης Ζουρουφίδης (1953, Κοζάνη - 26 Νοεμβρίου Γρεβενά 2019)
...τοις φίλοις πένθος.

Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2019

Το παρόδοξον της αγίας Αικατερίνης στην Κοζάνη

Η Πάνσοφος, γλυκυτάτη κόρη, αγία δηλ. Αικατερίνα, θεωρείτε στην πόλη Aντιπολιούχος της (όπως λέμε αντιπεριφερειάρχης, αντιδήμαρχος κ.λπ.). Πολιούχος είναι ως γνωστόν ο άγιος Νικόλαος κι αυτό ορίστηκε με Ν.Δ. τη δεκαετία του '50. Στην εορτή του 6 Δεκ. αργούν οι Δ.Υ., το εμπόριο, ο ιδιωτικός τομέας, οι δε πολίτες βρίσκουν την ευκαιρία να ταξιδέψουν στη Θεσσαλονίκη για ψώνια. Πριν μερικά χρόνια ανατέθηκε σε οιονεί "γυρολόγο» κατασκευαστή τροπαρίων κι απολυτικίων (απλώς αλλάζει το όνομα του αγίου και την πόλη) να συνθέσει νέο δια Αυτόν το οποίον μάλιστα τον αναφέρει ως σώζοντα την πόλη (της Κοζάνης εννοείται) εκ πολλών περιστάσεων, πράγμα το οποίον ιστορικά δεν προκύπτει. Αυτό το κατασκεύασμα αντικατέστησε τον ωραίον «Κανόνα πίστεως και εικόνα πραότητας» και δεν γνωρίζω πως το πήρε ο άγιος.
Παλαιά στο Επισκοπείο (1745) πριν την ριζική του ανακαίνιση, στο δυτικό τμήμα υπήρχε εσοχή – ναϋδριον όπου ετιμάτο λίαν ευλαβώς η αγία από τους πολίτες, οι οποίοι ελάτρευον αυτήν στην απλότητα της κι όχι στην εντυπωσιακή εκκοσμίκευσή της. Ομως το παρέσυρε ο Γηρυόνης της αλλαγής και το εξαφάνισε. Αντιπολιούχος η αγία ανακηρύχθηκε από τον τοπικό εκκλησιαστικό άρχοντα αλλά δεν έχει νομικήν υπόστασιν, άρα όλοι οι εργαζόμενοι στην δουλειά τους. Μόνον μπροστά από τον κανονικό πολιούχο σημαιοστολίζεται ο χώρος αφού η αγία κατέφυγε εκεί ως πρόσφυξ ή θρησκευτικός και λατρευτικός μετανάστης. Στον αύλειο χώρο του επισκοπείου (χώρος θεόκλειστος και ξένος στους πιστούς και τους μη της πόλεως), δίπλα από τον περικαλλή αρβανίκο, σχεδιάζονταν ν’ αναγερθεί ναϋδριον προ τιμήν της Πανσόφου. Ομως μητρόπολη, δήμος, αρχαιολογική υπηρεσία ερίζουν περί αυτού. Δικαστήρια έγιναν, γίνονται, θα γίνουν κι ο νομικός χορός καλά κρατεί και ψάλλει. Ούτως εχόντων των πραγμάτων Αντιπολιούχον (που αναπληρώνει τον Πολιούχον όταν αυτός κωλύεται) έχομεν, αλλά ναό ή έστω ναϋδριον δεν έχουμε, της αγίας Αικατερίνης, μεγάλη η χάρη της.

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2019

Γρεβενο-Ερωτόκριτος


Αγαπώ τα Γρεβενά (ε, και...)
ότι εκεί έχω φίλους των δύο φύλων
και φυλών (στην πλατ. Αιμιλιανού ηλιάζονταν
Σύριοι με άλλους εντελώς μαύρους).
Ποτάμι καθαρότου ύδατος ο Γρεβενίτης.
Την σήμερον παρέστην στην λιτανεία
του «Ερωτόκριτου», αντίτυπο του 1713,
το δεύτερον, λένε, στην οικουμένη της α΄ έκδοσης
Από την ALFA BANK που φυλάσσονταν
προς τη Δημόσια Βιβλιοθήκη το οδηγούσαν.
Στην τελετή χοροστατούσε ο Συμεών
κατά βιβλία σαλός, ο Σίμος δηλ. ο Ζαγκανίκας
Δήμαρχοι και λοιποί ημιεπίσημοι εκεί
βρακοφόροι μυστακοροφόροι Κρήτες
και νεαρές ωραίες παρούσες ακκιζόμενες
και κάπως ημιλικνιζόμενες.
Προσκύνησα, σταυροκοπηθείς το βιβλίον
που εν πομπή αμούσικη εναπόθεσαν στη Βιβλιοθήκη
και το ξεφύλλισα ευλαβώς.
- Τη ευχή του Κορνάρου να ‘χωμεν...
Τέλος σαν γνήσιοι ήρωες του Μπονουέλ
καφέ ήπιαμε με τον Αντώνη στο Μικέλ
και απήλθαμεν...


Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 2019

Τα ύστερα του Νοεμβρίου

 Α, εσείς τα ύστερα του Νοεμβρίου πεσμένα φύλλα
από τη βροχή και αέρα ριχμένα άσπλαχνα καταγής
στιγμιότυπα μικρής ζωής χωρίς τη λίγη ανατριχίλα
που έχετε το χρώμα ανίατης ανθρώπινης πληγής...

Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2019

Η Λιτανεία του "Ερωτόκριτου"

 Μεταφορά αντιτύπου του "Ερωτόκριτου" από την Τράπεζα στη Βιβλιοθήκη Γρεβενών όπου οι σελίδες του θα τεθούν σε λαϊκόν προσκύνημα- ξεφύλλισμα.
«Το ταξίδι του Ερωτόκριτου Κρήτη, Βενετία, Σαμαρίνα, Γρεβενά»
Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2019, στο Κέντρο Πολιτισμού Γρεβενών
1η ημέρα Παρασκευή, 22 Νοέμβρη 2019
14:00 Άγημα Κρητών Βρακοφόρων μεταφοράς «Ερωτόκριτου» από την Alpha Bank στο χώρο της εκδήλωσης

- Εξοχον ! Τα παιδιά τα κλεφτόπουλα από τη Σαμαρίνα δεν θα έχουν άγημα ή επειδή είναι λερωμένα αποκλείστηκαν...

Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2019

« H πλατεία ήταν γεμάτη κι απ' το πρόσωπό σου κάτι έχει σωθεί...» (θραύσμα μνήμης 17/ 11ου

...Δηλαδή, το Xημείο. Hταν όλοι εκεί. Φεβρουάριος του αυτού χρόνου, τότε. Aπέναντι, στο Kεντρικό νοσοκομείο- τώρα το λεν Γεννηματά- άρχισαν, όπως τόχαν συνήθειο σε κάθε διαδήλωση να κλείνουν τα παντζούρια μην ακούσουν και δουν και μετέχουν του όποιου πράγματος ασθενείς, γιατροί, νοσοκόμοι, συνοδοί, οδοιπόροι. Στο αμφιθέατρο της Φ.M.Σ. είχαν αρχίσει ήδη να μιλούν. Tα λόγια χτυπιούνταν με τα χέρια, τα αισθήματα με τα πόδια. Kι ήταν όλων τα κεφάλια πυρκαγιά. Mόλις είχε ανάψει. Eνας πρύτανης- που τον είπαν πρύτανη των τανκς - περιδεής κοιτούσε κάποιους ματωμένους φοιτητές που τους έφεραν μπροστά του. Στα πίσω, ψηλά έδρανα από κει που αμέσως μετά την αλλαγή παρακολουθούσε τις προβολές του ΦOΘK -κάποτε μαζί, αν θυμάσαι- οι στρατιωτικοί επιστήμονες γιατροί- νομικοί, οικονομολόγοι- χτυπούσαν όπως μπορούσαν, έτρωγαν ελάχιστες, μάλλον μόνο βρισιές, κατέβαζαν χριστοπαναγίες ζήτω η Xούντα. Πρόβα ορχήστρας. Στη μέση του κοίλου ο Nικόλας Aσιμος, συναρχηγός του καθόλου και του καθ' όλου, έλεγε. Ποιός τον άκουγε; Oλοι ζούσαν τις στιγμές που άρχιζαν. Διότι είχε φτάσει η ώρα τους…
...Kι έτσι, αφού έφαγαν τον αρακά ή μήπως φακές ήταν, δε θυμάται. Η μνήμη, το μυαλό φύρανε με τα χρόνια. Παρασκευή, άρα όσπρια η Λέσχη- το λασπωμένο μονοπάτι της τους έφερνε πάλι πίσω. Mπρός, πίσω. Προς τις Σχολές - ποιές σχολές δηλαδή;- τη NOE, τη Φ.M.Σ, τη Φαρμακευτική. Ποιον ένοιαζαν οι Σχολές τώρα. Στη μέση του δρόμου η Πολυτεχνική κι έπρεπε να κατεβείς το μεγάλο όχτο, να γλιστρήσεις προς τα κει, να μπεις από το πίσω μέρος, εντός, στη μεγάλη αίθουσα, όπου οι ρήτορες ανεβοκατέβαιναν στην έδρα, στα μικρόφωνα. Eνας είχε χωνί. 'H μου φάνηκε. Tο μεγάλο κόκκινο πανί – πανό, που άναβε τις «χιλιάδες μικρές πυρκαγιές» ήταν από το πρωί ο τελάλης.
Mελίσσι πολύβουο. Kυψέλη. Kιβωτός με δίποδα ζώα αρσενικά, θηλυκά. Μια συγκινησιακή πύκνωση. Πυκνωτές για ελεύθερο ραδιόφωνο της στιγμής, φαρμακεία, προκηρύξεις έτοιμες, αυτοσχέδιες, σχέδια επί χάρτου· το πανηγύρι της ακαλαισθησίας και του αυθόρμητου. Πρόσωπα. Eιδήσεις. ...Eπεσε η Δράμα, ποια Δράμα δηλαδή! Oι αγρότες στα Mέγαρα ξεσηκώθηκαν, τους παίρνουν τις ελιές να κάνουν τα διυλιστήριά τους οι εφοπλιστές. Συμπαράσταση λαέ - ο λαός της πρωτεύουσας των προσφύγων έχει τ' αυτί του κολλημένο στο ραδιόφωνο. "H θανάσιμη μοναξιά του Aλέξη Aσλάνη". Aυτοί πάνω στη νήσο της ελευθερίας να δίνουν μια Mπρεχτική παράσταση. Θα δούμε αύριο. Kατελήφθη και η Πάτρα! Στην Aθήνα; Στην Aθήνα το μεγάλο τριήμερο πανηγύρι οδηγούνταν στην έξοδο. Tραγούδια χύμα. Aναμετάδοση του εκεί σταθμού κι εδώ. Kομμάτια και θρύψαλα. Συνθήματα, συνθήματα, συνθήματα επιτέλους. Tι θα γίνει; Yπάρχει προοπτική γι' αυτή την επιχείρηση, όπου το συναίσθημα είναι ο μόνος στρατηγός και το διαχειρίζονταν κάτι περίεργοι για μας τύποι; Ακούγαμε ότι μπαινοβγαίνουν στις φυλακές, στην ασφάλεια, τους χτυπούν και τους επιστρέφουν πάλι στις Σχολές κλπ. Ηταν σε οργανώσεις! H στρόφιγγα της χύτρας ασφαλείας να τιναχτεί μαζί με το καπάκι, να πεταχτεί το ψυχικό φούντωμα, πίδακας, σίφουνας, συντριβάνι. Yπάρχει πρόταση; Ποιος σκέφτεται αυτά. Aρκεί να είσαι εκεί, φοβισμένος ή παλικάρι. Eνας μικρόσωμος, συνεσταλμένος αντίπαλος κι αυτός της χούντας κρατάει ένα κοντάρι τετραπλάσιο από το μπόι του. N' αντιμετωπίσει το αύριο. Tην εισβολή. Eνας άλλος, με ένα τσαπί, σκάβει τον τοίχο. Για εκτόνωση.

Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2019

Απόγευμα και κάτι...

 Απόγευμα και ωραίαι κυρίαι στο αισθαντικό καφενείο του χωριού
που διευθύνει η γλυκυτάτη Κατερίνα,
πίνουν σύγχρονους καφέδες καθώς παρακολουθούν
παλαιά ταινία με τον κ. Τόλην Βοσκόπουλον·
και ημείς ρίχνουμε κλεφτές ματιές στην μικρή οθόνη...
Μόλις είχε τελειώσει η μία κηδεία κι άρχιζε η άλλη...
Η μια εξ αυτών της πρεσβυτέρας Στυλιανής
σύζυγος του ιερέως Παπα-Γιάννη Βατάλη
μητέρα Αλεξάνδρου, Βασιλείου Κων/ντινου
αδελφή του ποιητού Π. Β. Πάσχου
που κάποτε έγραψε
"Τώρα είναι στην μεγάλη απαλάμη του Θεού»


Τρίτη 12 Νοεμβρίου 2019

Νοέμβριος

 Νοέμβριος και μέσα μας μάζεψε η βροχή
κάτι ενδιάμεσα Φθινόπωρου και Χειμώνα
Τα πεσμένα φύλλα σαν μια ληγμένη ευχή
και οι πέτρες οι ηττημένοι άδοτου αγώνα

Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2019

Τέτοιες ημέρες...

 «Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΞΟΔΟΣ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ
εκείνες έκαναν σύναξη μυστική τα παιδιά
και λάβανε την απόφαση, επειδή τα κακά μαντάτα
πλήθαιναν στην πρωτεύουσα,
να βγουν έξω σε δρόμους και σε πλατείες
με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει:
μια παλάμη τόπο κάτω από τ' ανοιχτό πουκάμισο,
με τις μαύρες τρίχες και το σταυρουδάκι του ήλιου. Όπου είχε κράτος κι εξουσία η Άνοιξη.»

Αυτά στο «Αξιον Εστι» το Οδ. Ελύτη,
Ανάγνωσμα τρίτον ΤΑ ΠΑΘΗ

Τέτοιες ημέρες, Νοέμβριος του 1984, κάναν σχεδόν μυστική σύναξη τα παιδιά στα γραφεία του 1ου ορόφου επί της πλατείας Ελευθερίας της πόλεως: Γιώργος Γκέκας, Δημήτρης Βασιλός, Τάκης Ζουρουφίδης, Σάκης Καραλιώτας, Μάκης Καραγιάννης, Β.Π.Κ. κ. α ίσως, κι αποφάσισαν να εκδώσουν την «Παρέμβαση» με κεντρικό μότο τη σκέψη του Ν. Πουλαντζά: Ο σοσιαλισμός θα είναι δημοκρατικός ή δεν θα είναι σοσιαλισμός...»
Πριν 35 χρόνια! Τώρα ΑΥΤΗ που μετρά 194 τχ. κι ένα κρατικό βραβείο Λογοτεχνίας, ευρίσκεται μετά την μετεξέλιξή της και σε άλλα χέρια που τη συνεχίζουν το ίδιο ωραία, αισθαντικά, αποφασιστικά.

Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2019

Της πτώσεως του αγίου Τείχους

 
 
Αγγίζω απλά, δεν το φιλώ, ως λείψανον
ένα θραύσμα του Τείχους των «δακρύων»
τ’ αγόρασα φτηνά μαζί με κάτι παράσημα
και σφυροδρέπανα Λένιν, Στάλιν
και άλλα ερείπια της ιστορίας.
Μια ολοήμερη επίσκεψη στο Βερολίνο 1990
αγάλματα φωτογραφίες με Ενγκελς και Μαρξ τουριστικές
πιστόλια με στραμπουληγμένη κάννη
για την ειρήνη, λέει, ποιά ειρήνη δηλαδής...
Στο αρχαίο Εβραϊκό Κοιμητήριο
στην ανατολική μεριά της πόλεως
φόρεσα το κιπά, γιγάντιοι τάφοι, δέντρα, χορτάρια, φόβοι...
Με οδηγό ένα οδοιπορικό του Ηλία Πετρόπουλου
που δημοσίευσεν στον ΙΧΝΕΥΤΗ
διάβασα εκεί (;) πως λίγο πριν τον πόλεμο
στην Αλεξάντερ Πλάτς παγκόσμια έκθεση φερέτρων
έλαβε χώρα, ετοιμασίες για ό,τι ακολούθησε.

Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2019

Δαντικό...

Σε κάθε εσπερινό εκεί, λιγοστοί, αλλά πάντοτε παρόντες
ένα Παράδεισο αδημονούν κι εγκόσμιου μάρτυρα, στεφάνι
να λάβουν, απ’ της Κολάσεως τας δέλτους να ‘ναι απόντες
- Σποραδικά τους κάνω παρέα· το Καθαρτήριο μου φτάνει

Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2019

Το Καμπαναριό της ....Πιζας

 Εχει μια κλίση σαν το πύργο της Πίζας αλλά δεν είναι. Το καμπαναριό της Λευκοπηγής του 1917 και πριν το σεισμό του 1995. Παρά πόδας του η πινακιδα των ΤΕΑ με σύνθημα κατά του Κομμουνισμού που ήταν τότε, σήμερα δεν το νομιζω, ως γνωστόν ο περινόσπορος στην κοινωνία. Φωτ. Νικολάου Κερασιώτη

Συμμαχητές κι όχι συμμαθητές...

 Οχι, δεν ήταν συμμαθητές από τα σχολεία αλλά συμμαχητές σε άλλα σχολεία όπως αυτό της Εθνικής Αντίστασης. Δημήτρης Κουκουλόπουλος(+), Πάσχος Καραγιάννης, Γιάννης Στιούκης.

Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2019

Αθυρμα...

Με ένα λουκάνικο και ένα ποτήρι (ποιάς;) μπύρας
πολύτιμη μνήμη επανήλθες με διάθεση πλημμύρας
και ι- πότη της στρόγγυλης οικογενειακής τραπέζης
ως άθυρμα του καιρού γλυκόπικρα μας περιπαίζεις ..

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2019

...και πάλι από το άλλοτε της Λευκοπηγής

 Φωτογραφία του άλλοτε στη Λευκοπηγή Δεν βλέπεις μόνον, σχεδόν νιώθεις την εποχή, την ατμόσφαιρα, το κρύο, τα πρόσωπα που έφυγαν από καιρό αλλά στη φωτ. πηγαίνουν στο ναό δια το μυστήριον του γάμου. (φωτ. Νικόλαος Κερασιώτης 1931 - 2006)

Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2019

Αλλοτε και τώρα


Στη Λευκοπηγή Τότε και Τώρα
πριν περάσουν (και περάσαν) τ' άρματα του καιρού δρεπανηφόρα...



 Είναι η πρώτη ποδοσφαιρική ομάδα του Μ. Αλέξανδρου Λευκοπηγής το 1960. Τότε ήμουν 7ετής δεν είμαι εντός της φωτ. 12ετής εισήλθα στον επίσημο ποδοσφαιρικό ναό του χωριού

Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2019

Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2019

Η ΛΕΥΚΟΠΗΓΗ ΤΟΥ ΑΛΛΟΤΕ...

 Μια ξεχωριστή εκδήλωση θα λάβει χώρα το Σάββατο 2 Νοεμβρίου στο Πνευματικό κέντρο Λευκοπηγής στις 7 η ώρα το βράδυ.
Γίνεται μια τιμητική αναφορά στο παλιό φωτογράφο του χωριού Νίκο Κερασιώτη (1931-2006) που ήταν ο πρώτος κι ο καθοριστικός αυτής της τέχνης αν και ερασιτέχνης πάντα, ο οποίος στα χιλιάδες ενσταντανέ του μνημείωσε μια ολόκληρη εποχή. Θα προβληθούν μετά από αναπαραγωγή και ψηφιοποίηση περισσότερες από 130 φωτ. παλιές από τη δεκαετία του ‘50 και μετά.
Την εκδήλωση διοργανώνουν η Δ. Κοινότητα Λευκοπηγής, ο Σύλλογος Μέγας Αλέξανδρος, το ΚΑΠΗ και το περιοδικό Παρέμβαση.
Είσοδος ελεύθερη