Κεφαλή μόσχου

Από ετών με τη λήξη εκάστου εκδοτικού ενιαυτού της Παρέμβασης η διοίκησή της παρέθετε στους άμεσους συνεργάτες της προς βρώσιν «κεφαλή μόσχου» κ.α. στο φούρνο εψημένη. Επί κόβιτ σταμάτηξεν αυτό. Η κεφαλή ήταν πάντα προφορά του λίαν φίλου Γ. Κοκαλιάρη –όχι του νέου δημάρχου- υπαλλήλου του δημοτικού εκδοροχώρου τότε. Το σωτήριον έτος 1992, Νοέμβριος, η κεφαλή εκλάπη από το φούρνο του κ. Καρατζέτζου (αυτός ούτος είχε την κεφαλή του κεκαρμένη και στρογγύλη ωσάν τους ήλιους του Μόραλη), στην πλατεία 25ης Μαρτίου, δηλ. «Τ’ αλώνια» κι ακόμα πιο δηλ. «όλοι στα Αλώνια με τα κοντά τα πανταλόνια». Οι κ.κ. κλέπτες ουδέποτε βγήκαν στο φανερό. Εικάζεται πως ήταν εκδοροσφαγείς των δημοτικών σφαγείων που την υπεξαίρεσαν και την έφαγαν ολόκληρη, οι αθεόφοβοι, με την παρέα τους προφανώς, στο ναϊδριον παρά τον λόφο το αγίου Ελευθερίου, που εορτάζει την σήμερον. Δεν έγιναν έρευνες περαιτέρω προς αυτήν την κατεύθυνση διότι οι εν λόγω διαθέτουν και αμφίστομες μάχαιρες οι λεγόμενες ποιητικά και φάσγανα... Στη μνήμη εκείνης της απωλεσθείσας Κεφαλο-κόρης του Μποστ και υπέρ της συντροφίας της «Π» την Παρασκευή την σήμερον δηλαδής, ο θεσμός «ψημένο κεφάλι μόσχου» επιστρέφει. Ερχεται εν δόξει και λόξει από το Δρέπανο του άρχοντος Αη Δημητρίου Κμρδ. Δε λέμε πού θα γίνει αυτό ότι είναι αυστηρά ιδιωτικό το συμβάν. Κάποιοι αναγουλιάζουν άμα τω ακούσματι πως τρώγεται η κεφαλή, τα μάτια της μη εξαιρούμενα. - Καλά κάνουν... Υ.Γ. «Ειμαστε πάνω από το χώμα κάνε το κορόιδιο...» είπε ο Τσιτσάνης.