Αγίου Μηνά κ.λπ.

Αγίου Μηνά ήδη και στην ύπαιθρο φιμώνουν το ψαλίδι δένουν τοιουτοτρόπως το στόμα του λύκου. Μεγαλομάρτυρας της ορθοδοξίας μαρτύρησε αγρίως κι εθαυματούργησε πολλαπλώς.. Πριν ξεκινήσει την αγιοσύνη πήρε τα βουνά «δια να καθαρίσει τον εαυτόν του με νηστείας και προσευχάς» Μία γυναίκα πηγαίνοντας στο ναό του εβιάσθη κατά την στράταν από έναν εις αισχράν μίξιν. Ζήτησε βοήθεια του αγίου. Επελήφθη αμέσως. Ο βιαστής δέσας το άλογόν του εις το πόδι του εβίαζεν την γυναίκα το δε άλογο ηγριώθη εναντίον του αφέντη του. Τον εμπόδισεν από την άτοπον πράξιν κι έσερνεν αυτόν καταγής. κ.λπ. κ.λπ. Στα δικά μας. Μηνάς ο λογιότερος των ποιμένων. Επιασε νωρίς τα βουνά. Μπαράκος η βοσκήσιμη επικράτειά του. Διατύπωσε τη φιλοσοφική νεοκαντιανήν θεωρία «Το ζήτημα της σημασίας». Τη λέξη "Λασιβέρσι» ακόμα ψάχνουν τη σημασία της οι ερμηνευτές του γαλατάδες και γαλαράδες (έχω θητεύσει στο διακόνημα αυτό). Κάπνισε χιλιάδες σιγάρα. Είπε στον ψιλικατζή καπνοπώλη του χωριού: ¨Ηταν κλειστό το περίπτερο γι αυτό σας προτιμήσαμε!" Εφαγε με τη γκλίτσα όλα τα γύρωθεν βουνά. Τον γνώριζαν όλες οι πέτρες και τα κράκουρα, 60 χρόνια. Σκόνταψε στο ίσιωμα στο χωριό και ένα γελοίο πετραδάκι του έκοψε τη φλέβα στο λαιμό. Είναι ο ήρωας μου διήγηση «Η ποιμενική συμφωνία Μηνάς ο ανέμελος». («Το χρώμα της νοσταλγίας» εκδ. Γαβριηλίδη 2008) Αδελφός του πατέρα· τον αγαπούσα... Σημ. τοιχογραφία στον άγιο Νικόλαο Κοζάνης και η προσωπογραφία του Μηνά είναι του Μανώλη Δραγώγια