Χηροποίητα κι Αχυροποίητα

Στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Κζνς μέρες τώρα πηγαίνω το μικρό Μ. για τις θερινές ασκήσεις βιβλιογνωσίας κ.λπ. εκεί αυτός χάνεται με την παρέα του στα βάθη των βιβλιοστασίων και τους δείχνει με καμάρι τα βιβλία μου. - Αυτά είναι του–παππού μου, τους καθηλώνει, μάλιστα αυτό του έδωσα εγώ τον τίτλο («Ενωμένα μυστικά»). Ξεφυλλίζω ένα βιβλίο λίαν αισθαντικό από τότε γεμάτο νοσταλγίες τώρα: Γ. Π. Σαββίδη «Εδώδιμα Αποικιακά» εκδ. Ερμής. Μικρά δημοσιεύματα για ποικίλες πνευματικές καταστάσεις. Διαβάζω στη σφραγίδα διαχείρισης του βιβλίου: ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ -ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΚΟΖΑΝΗΣ Αριθ. Βιβλ. Εισαγωγής 440 Ημερομηνία 10 Ιουλίου 2000. ΔΩΡΕΑ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ.
Μια επιφυλλίδα (1994) φέρει το τίτλο «ΧΗΡΟΠΟΙΗΤΑ ΚΑΙ ΑΧΥΡΟΠΟΙΗΤΑ» διεξέρχεται τη συμπεριφορά των κληρονόμων των συγγραφέων, ασχέτως αν ήσαν γυναίκες ή άντρες, σύζυγοι, γκόμενες – οι, αδέλφια, τέκνα η βαφτιστήρια. Γράφει ο Γ. Π. Σ: «Η μεταθανάτια έκδοση ερωτικών επιστολών διασήμων ποιητών μας δεν είναι καινούργιο φρούτο. Εν αρχή ην ο γραφομανής και ερωτόληπτος Παλαμάς. Αρχίζοντας δειλά από το 1949 (Θάλειας Κεσίσογλου- Αγγελίδου, «Κάποια μιλήματα του Παλαμά στην ψυχή μου», προχωρώντας κρίσιμα στα 255 «Γράμματα στη Ραχήλ» (Ελενίτσα Κορτζά) (1960), περνάμε σε μια προσωρινή επιλογή επιστολών προς την Λίλη Ιακωβίδου ( «Η Εξοδος», 1964) και με τις ευλογίες πλέον του ιδρύματος Παλαμά απογειωνόμαστε με τα 113 «Γράμματα στη Λίλη Ζηρίνη» (1986), τα 109 «Γράμματα στη Στέλλα Διαλέτη» (1991) - και έχει ο θεός....
Σημειωτέον ότι τούτες οι αλληλογραφίες, που κλιμακώνονται χρονολογικά από το 1920 ως το 1938, αφεύκτως επικαλύπτονται συναμετάξυ τους. Πως έβγαζε άκρη ο μακαρίτης, η ψυχούλα του το ξέρει, άσε πια η κυρία Παλαμά..."
- Ελα ντε...