Εσπερινός χτες, Απόδοση του Πάσχα, άρα η εξ ολοκλήρου επανάληψη της θριαμβευτικής ακολουθίας του πασχάλιου μεταμεσονυκτίου που φέτος άρχισε στις 9 το βράδυ. Λιγοστό το ακροατήριο των πιστών -εμβολιασμένων και μη- (ακόμα;) εν μασκοφορία γενικώς αλλά στην εικονοπροσκύνηση δια γδυμνών χειλέων. Ενας αδιόρατος φόβος να σέρνεται μαζί με μια αίσθηση ημιπαρανομίας.
Γράφει ο άγιος Πορφύριος άρχων της μονής Προδρόμου Βεροίας: «Σήμερα (εχτές) τρώμε τα τελευταία κόκκινα αυγά. Αύριο (σήμερα ήγουν) δεν τρώμε πασχαλινά αυγά. Προσοχή λοιπόν...»
Αναστάσεως ημέρα λαμπρηνθώμεν και
«Δεύτε πόμα πίωμεν καινό»
αλλά δεν τρώμε κόκκινο αυγό...
Πήρα κι εγώ το αυγό της Μ. Πέμπτης που είχα στο γραφείο μου δια την εορταστικήν αίσθησιν και το τοποθέτησα στο ανοιγμένο ως τριαντάφυλλο λιωμένο κηροπήγιον, πόσα χρόνια μετρά έτσι κι ακόμα μυρίζει κανέλα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου