Διάβασα σε παράλληλη ανάγνωση, μια εδώ και μια εκεί, τις εργασίες των Παντελή Μπουκάλα «Το μάγουλο της Παναγίας» εκδ. Αγρα, και του Κώστα Ακρίβου «Πότε διάβολος πότε άγγελος» εκδ. Μεταίχμιο με θέμα το βίο τον έλληνα ήρωα της επαναστάσεως Γ. Καραϊσκάκη. Λίαν ενδιαφέρουσες και αναγνωστικά θελκτικές, η κάθε μια στον τρόπο της. Είναι και η χρονιά που το τραβάει ορισμένως
Πριν δεκάδες χρόνια τον καιρό της δικτατορίας, ο κυρ’ Διονύσιος Σαββόπουλος στον «Μπάλο» του είχε μια σύνθεση με τίτλο και κατ’ όνομα αφιερωμένη στον έλληνα: «Ωδή στον Γεώργιο Καραϊσκάκη» στην ουσία της όμως γραμμένη για τον παγκόσμιο, εκ διαφημίσεως, ήρωα Τσε Γκεβάρα. Γα λόγους λογοκρισίας έλεγε μετά ο συνθέτης αυτό.
«Τώρα που κάθομαι άεργος και λογαριάζω» συγκρίνω τα πρόσωπα των δύο και βρίσκω τόσον καταφανή την υπεροχή του έλληνος του νοτιοαμερικάνου που θυμηδία μου προκαλεί εκείνη η παλιά οιονεί πλαστοπροσωπία. Δεν ξέρω σήμερα τις απόψεις του Δ. Σ. Αλλά οι καιροί, οι χρόνοι βάζουν στη θέση τους τα πράγματα, τις καταστάσεις, τις ιδεολογίες και τα ιδεολογήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου