Αναγνώσεις, διαγνώσεις, απογνώσεις...

Τετάρτη της Διακαινησίμου εβδομάδος (κατάλυσις πάντων)…
Στην αρχή της Ραψωδίας Ω της Ιλιάδος ο Αχιλλέας σέρνει το νεκρό του Εκτορα πίσω από το άρμα του γύρω από τον τάφο του Πατρόκλου.
« …Οπίσω από το αμάξι
σφικτόδενε τον Εκτορα συρτόν και αφού τρεις γύρες
ολόγυρα τον έσερνε στου φίλου του τον τάφον,
εις την σκηνήν του ησύχαζε, κι επίστομα στο χώμα
τον άφηνεν…»
*
Κι ὡστόσο ὁ λάκκος ἤτουν ἕτοιμος. Κι ὁ Κουκουλιώτης, ἀκουμπώντας στὸ φτιάρι, εἶπε τῆς γυναικός του:
- Βάλ’ το πίστομα μέσα! ( Κ. Θεοτόκης «Το πίστομα»)
*
Τη Μ. Πέμπτη με τα 12 Ευαγγέλια το 12ο τελειώνει «…οἱ δὲ πορευθέντες ἠσφαλίσαντο τὸν τάφον σφραγίσαντες τὸν λίθον μετὰ τῆς κουστωδίας…» Από το φοβο των μαθητών του Ιησού. Η λεξη κουστωδία στα παλιά μας χωριά ήταν η πικροχαρμόσυνη είδηση για το τέλος της πολύωρης ακολουθίας της Μ.Π.
Πίσω στα μυθο-ιστορικά χρόνια του Ομήρου.
Οι Τρώες μέσα στην πόλη τους βάζουν φρουρά στον τάφο του Εκτορα δια το φόβο των Αχαιών...
« Κι αφού τάφον εσήκωσαν με χώματα εκαθόταν
Φύλακες, απ’ τους Αχαιούς το μνήμα να φρουρήσουν…»
4 στίχους παρακάτω τελειώνει η Ιλιάδα (μτφρ Ι. Πολυλάς).

Συγκινητικά παράλληλα των ημερών των αναγνώσεων (των απογνώσεων) και των τηλεοπτικών ακολουθιών.