αν και πολίτης· Α’ Χαιρετισμοί μιας άνοιξης
δύσκολης πολλαπλώς, ναός αγίου Γεωργίου στρατού.
Χρόνια τώρα στο παράθυρο μια Σαμαρείτης Φωτεινή
κι ένας Μ. Βασίλειος σε συντρόφευαν
στο «Χαίρε» σου και στο «Ποτέ» της.
Κυπαρίσσια, λεύκες, πεύκα δάχτυλα τροχιοδεικτικά
στον κήπο του Στρατοπέδου Μακεδονομάχων,
μηλιές, ροδακινιές, οι φαντάροι στα σύνορα σκοποί.
Εφέτος ο προεστώς βουβά να θρηνεί την κόκκινη
φλόγα του που τόσο νωρίς σποδός και χώμα έγινε
«Ηρθε μιαν Ανοιξη πικρή και μαραζιάρικη...»
«Δωσ’ μου το ρίγος το παλιό δίχως καμώματα
κι αν θα ‘μαι λίγος θα χαθώ στα ξημερώματα...»
έσβηνε στο ραδιόφωνο η μνήμη...
καθώς περνούσες εκ νέου την πύλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου