Μέρες που είναι...

 Κάτω από τον πλάτανο της Δημοκρατίας
(τον φυτέψαμε 23 Ιουλίου 1974, άρα 45 χρόνων)
όσο έχει κι αυτή στη νεότερη εκδοχή της
του Στ. Νέστορα το «Συναξάρι» διεξέρχομαι
(όχι δεν είναι σαν το «Θρηνητικό»...του Φ. Κόντογλου
ειδικά εκείνες τις μέρες του
που είναι και οι πίσω σελίδες της ζωής μας
«Τότε που ζούσαμε»
μας αγαπούσαν κι αγαπούσαμε...
εν γένει και εν είδει.

Αλλά γιατί κάτι σαν λύπη έχω
γι' αυτά που έφυγαν ως τώρα
ή αυτά που δεν ήρθαν τότε...