Aπολογισμός μιας ημέρας

...όχι του «Ιβάν Ντενίσοβιτς», ή «Ενός δικαστικού αντιπροσώπου»
των Σολζενίτσιν και Καλβίνο
αλλ’ ενός «Διευθυντού περιπτέρου στη 16η ΔΕΒΘ»
όταν περνούσαν και περνούσαν τα τραμ
τ’ ανθρώπινα («ταρατάμ») δίπλα χωρίς να σταματούν
μόνο στην πιατέλα με τα σοκολατάκια μέντας
εκ του LIDL, στις τυλιχτές μαλακές καραμελίτσες
κι σ’ "εργολάβους" γενικώς πασών εργασίων
και γεύσεων έβαζαν σεμνά, δε λέω, κάποιο χέρι...
Είμασταν εκεί για ένα βιβλίο ανοιχτό
για μια "Παρέμβαση" εντός πλαστικού
κολλημένοι στο φλοιό μιας ανάμνησης
που σε ονόμαζε: «Ημουν κι εγώ εκεί» κάποτε
με τον Μάγκρις, τον Μανέα, τον Ταμπούκι κ.λπ
Κι ήταν η νύχτα εκείνη που έκανε το νταμπλ ο Πάοκ
και το ξαγρυπνούσαν άφρονες Θεσσαλονικείς
στο Λευκόπυργο και οι μικροκλέφτες λαθραίοι
Καμάρας, Ροτόντας, Αριστοτέλους.
Ακουσα δε κι έμεινα με τις φράσεις
- Ο Ν.Γ. Πεντζίκης δεν είναι τίποτα μπροστά στο Ν. Μπακόλα
(Μανόλης Ξεξάκης)
- Το δοκίμιο είναι ο απαλός τρόπος να μπεις στη γνώση
(Νίκος Σεβαστάκης)
Εντελώς ελεύθερος δίχως κινητό
διαδικτυακά και άλλα συρματοπλέγματα
στο 13 το κελί της ΔΕΘ κι εντός του 68Α σταντ...