Λιτή αντιφώνηση στην αίθουσα της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης στην εκδήλωση "Παρέμβαση 35 χρόνια" την 13η Μαρτίου 2019

Νιώθω την ανάγκη να ζητήξω μια συγχώρεση – κι όχι λόγω Σαρακοστής- που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σας ξεσήκωσα από τον καθιερωμένο τρόπο σας. Η παρουσία σας εδώ είναι μια ζεστή αύρα η οποία μας επιτρέπει εντός της να είμαστε εν μέρει ασφαλείς σε ό,τι επί του ατομικού ή του συλλογικού επιχειρούμε και εν μέρει επαρκείς και ικανοποιημένοι για το αποτέλεσμα των χρόνων μας.
Απόψε εδώ σχεδόν όλοι μας γνωριζόμαστε στις περισσότερες εκδοχές μας, αυτές κυρίως που έχουν εκτός από του αριθμητού τα διαφορετικά πρόσωπα, τον κοινό παρανομαστή της ευλογημένης εκείνης σέχτας που υπάρχει στο χώρο των γραμμάτων και της δημιουργίας. Ο καθένας σας είναι μια ξεχωριστή και πολύτιμη προσωπικότητα κι αυτό μας κάνει να νιώθουμε ωραία κι εμείς ότι συνυπάρχουμε με ανθρώπους που κινούνται πέρα από τα όρια του συνηθισμένου.
Αυτό διασχίζει την κοινή αύρα και γίνεται για εμάς μια κοινωνία αγαπητική και συνύπαρξη θελκτική.
Σκέφτομαι πως αν ημείς (με η ) αποτελούμε το ψιλό αλάτι της κοζανίτικης γης και πατρίδας, υμείς με ύψιλον είστε το ορυκτό αλάτι της Θεσσαλονίκης το λίαν εύγευστο και ευεργετικό.
Αντε κι ο Κάλφας των Αλυκών της Αι-Κατερίνης