Μετά από μια συναυλία της Berliner-Philharmoniker στο Βερολίνο, η Νίκη βρέθηκε στο café του φουαγιέ,
να
κάθεται δίπλα στον Herbert von Karajan. Δεν έχασε την ευκαιρία να του
πιάσει κουβέντα, κι αυτός να της μιλάει για την ελληνική καταγωγή του,
που ήταν μάλιστα από την Κοζάνη, απ’ όπου καταγόταν και η μητέρα της
Νίκης. Εκτός απ’ τον μαέστρο Φον Κάραγιαν, ένας απ’ τους πιο στενούς της
φίλους υπήρξε ο Κυπριο-αλεξανδρινός συγγραφέας και ζωγράφος Ανδρέας
Καραγιάν, που ίσως να ήταν κι ο τελευταίος γνωστός με τον οποίο μίλησε
πριν ξεκινήσει το ταξίδι για τη Σφίγγα και τον Άνουβι.
Ένας άλλος
απ’ τους στενούς της φίλους, ήταν ο συγγραφέας και εκδότης του
περιοδικού «Παρέμβαση» της Κοζάνης, Βασίλης Καραγιάννης. Στο σχετικό
αφιέρωμα που έκανα στο περιοδικό «Καταφύγιο», ήταν οι πρώτοι που
έστειλαν κάποιο κείμενο αφιερωμένο στη Νίκη.
Δεν είναι λοιπόν,
μόνον ο ξανθός τσιγγάνος στην piazza Navona της Ρώμης που έριξε τα
χαρτιά: «…βγήκε ο τροχός της τύχης ανάμεσα στη Σφίγγα και τον Άνουβι.
-Δεν έχει γυρισμό, μου είπε».
Ευριπίδης Κλεόπας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου