Χρ. Ζαφείρης

Oτε ήμην στην 21η Διεθνή έκθεση βιβλίου της Θεσσαλονίκης (8-11 Μαϊου) φύλακας αλλά και πωλητής των βιβλίων (σωρηδόν το συλλογικό «Ταξίδι» εκδ. Παρέμβαση, στάγδην τον ‘Επισκέπτη από τα δυτικά» μου) στο σταντ 66 περίπτερο 13, το απόγευμα που έγινε ο ντόρος με την εισβολή στην Εκθεση των βιβλιοκαταδιωκτών, αιχμάλωτος σχεδόν του ρόλου μου επί τετραήμερον ως ο τετραήμερος Λάζαρος έβλεπα κόσμο και κοσμάκη να περνά, να χαιρετά, να φεύγει, να επιστρέφει κ.λπ. Πηγαινέλα βιβλιοζωής. Φυσιολογικά πράγματα. Κάποια στιγμή πέρασε κι ο λίαν καλός άνθρωπος δημοσιογράφος συγγραφέας, λογοτέχνης, μαιτρ της τοπικής ιστοριογραφίας (Θες/νίκης) ο κ. Χρήστος Ζαφείρης που λατρεύαμε τα φοιτητικά χρόνια ως το δημοσιογράφο στην εφημερίδα Θεσσαλονίκη με τις ειδήσεις του για τη φοιτητική μας καθημερινότητα άλλα και για τα φανερά ή και τα κρυφά ξεσπάσματα κατά της δικτατορίας, είδήσεις που μας ενθάρρυναν και μας παρηγορούσαν. Από τότε ο Χρ. Ζ, διέπρεψε σε όλους τους ρόλους που διεξήλθε είτε ως επαγγελματίας δημοσιογράφος είτε ως εθελοντής της «γλυκιάς κακουχίας» της λογοτεχνίας και της γραφής εν γένει. Η Θεσσαλονίκης την οποία περπάτησε εφ’ όλης της ύλης του οφείλει πολλά και οι αναγνώστες που αγαπούν την πόλη ακόμα περισσότερα. Εγινα αποδέκτης της αγάπης του ήγουν μου χάρισε δηλ.το μόλις κυκλοφορήσαν βιβλίο του από τις εκδόσεις Επίκεντρο «Η Θεσσαλονίκη του 20ου αιώνα» ιστορία, κοινωνία, μνημεία, τοπόσημα της σύγχρονης πόλης. Του «όρμηξα» έτσι στα ημιόρθια θα έλεγα. Βιβλίον συναρπαστικόν του πολύτιμου αυτού διανοούμενου του λόγου, της γραφής, της πράξης. Αμήν.