Ανήμερα του Νιάημερου της πόλεως /
που όλοι οι ενεργοί πολίτες ξετίναζαν εκεί/
της ηλικίας τα διεξοδό-αδιέξοδα./
Αδειο το χωριό κι η τριάς χαρτοπαικτών /
δεν εύρισκε τέταρτο ίνα παιχνίδι στρώσει./
Δεν τον συγκινούσε η γυφτουριά των πανηγύρεων/
γύριζε δίπλα από το λάκκο ανιών αλλ’ όχι αυνανιών./
- Ξέρεις χαρτιά, του είπαν - Ξέρω - Κάτσε./
Δεν έπαιζε αλλά ήταν καλός σαν «βλεψίας» του Ουναμούνο/
παις Γυμνασίου εξαταξίου./
Ηταν αριστεροί εκείνου του καιρού/
με πολλών ετών φυλακές κι εξορίες./
Επαιξε το λοιπόν στην τετράδα της Α’ Εθνικής/
καθώς ο πλάτανος έριχνε τα φύλλα του/
κι ο Οκτώβριος μάζευε τις ψυχές κουβάρι, κάπως./
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου