Παρασκευή 1 Ιουλίου 2022
Οι φωτιές τ Αη Γιαννη
div class="separator" style="clear: both;">
Επήγα στον ολιγοάνθρωπο εσπερινό της γιορτής/
αλλ’ όχι και στον όρθρο της/
μάταια με χτυπούσαν οι πρωινές καμπάνες/
Γενέθλιον του Προδρόμου εντελώς/
Μ’ ευλάβεια ξεφύλλισα τα «Ποιήματα»/
στην 7η πολύτιμη έκδοσή τους/
«Φωτιές τ’ Αη Γιάννη» /
στο μπαλκόνι που το καλοκαίρι άρχιζε.../
" …Πόσο παράξενα μας κοιτάζουν ξαφνικά τα σπίτια,/
τα χωνευτήρια των ανθρώπων, σαν τα χαϊδέψει κάποια ανταύγεια)./
Μα εσύ που γνώρισες τη χάρη της πέτρας πάνω στο θαλασσόδαρτο βράχο /
το βράδυ που έπεσε η γαλήνη /
άκουσες από μακριά την ανθρώπινη φωνή της μοναξιάς και της σιωπής/
μέσα στο κορμί σου/
τη νύχτα εκείνη του αϊ-Γιάννη /
όταν έσβησαν όλες οι φωτιές /
και μελέτησες τη στάχτη κάτω από τ’ αστέρια..."/
Θυμάμαι μια μέρα σαν αυτή του 2009
στο Δημαρχείον Γλυφάδος άρχιζε μιαν άλλη ζωή.
Κι εγώ φορούσα μαύρα, εκ της συγκινήσεως γυαλιά<
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου