ΥΓ. Μεγάλης Τρίτης

Εν τρυφηλή μυσταγωγία και αργία εκκλησιασθείς το βράδυ της Μ. Τρίτης όπου στο τέλος της αγρυπνίας εκτελείται το της Κασσιανής δημιούργημα «Κύριε η εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσούσα γυνή» (γυμνή κυρίως εννοείται). Αλλά γιατί κάθε φορά οι άρχοντες πρωτοψάλτες και οι περιβομβούντες τα αναλόγια υποτακτικοί τους ρασοφορούντες, να θέλουν να πρωτοτυπούν και φυσικά να το γυρίζουν σε μια ψαλτική αψαλτία. Ετσι την φέτος όταν ήρθε η ώρα μαζεύτηκαν όλοι στο δεξί αναλόγιο κι ο αριστερός ήρξατο και συνέχιζε παράγραφο παράγραφο να απαγγέλλει σε μετάφραση (τίνος ήταν; ) και στη συνέχεια ο άρχων του ψαλτηρίου την κανονική του μυσταγωγική εκφορά. Εχανες έτσι κάθε ειρμό, συνέχεια κι ακολουθία. Μια βαρεμάρα στο εκκλησίασμα του καθεδρικού το Αγίου Νικολάου υπονόμευε κάθε μυστικιστική διάθεση και το μόνο που τους απασχολούσε ήταν: «Αντε τελειώνετε να φεύγουμε». Δυστυχώς αυτά κάθε φορά γίνονται και οι μελωδοί αλληλοσυγχαίρονται στο τέλος διότι για μια ακόμα φορά κατάφεραν να γελοιοποιήσουν το ωραίον ιδιόμελον και τη στιγμή.
Και είτα η απόλυσις...