Ελεγεία για ο,τι χάνεται ...

Του αγίου Πολυτεχνείου και των οσιομαρτύρων αυτού πολυτεχνιτών κ.λπ.

Επειδή η επανάληψη εστί μητέρα συγκινήσεως (ένδον φυσικά) ένα πιανιστικό σχεδίασμα της Δήμητρας Κ. («Ελεγεία για ό,τι χάνεται») στα 30χρονα της 17ης τότε, αφιερωμένο στους Γρηγόρη Δουγαλή (Πολυτεχνείου), Γιώργο Μητλιάγκα (Νομικής), Νίκο Δουγαλή (μαθηματικού), Γρηγ. Μητλιάγκα (Φαρμακευτικής), Β.Π.Κ. (Νομικής) που εκείνο το βράδυ απλά δεν έβλεπαν αλλού τον εαυτό τους εκτός από την Πολυτεχνική της Θεσσαλονίκης. Επιπλέον δε στον Αστέριο Μ. Δουγαλή (Εμπορικού ναυτικού) τραυματία στο χέρι από σφαίρα τη νύχτα της 17ης στην Αθήνα στο Μετσόβειο. Ολοι εκ Λευκοπηγής εννοείται .
«Δοξάστε τους...»