στον Ιανό με 3 πρόσωπα

Την Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου (Αβακούμ ελάσσονος προφήτου και Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου) στις 7 το βράδυ θα είμαστε στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Πλατεία Αριστοτέλους στη Θεσσαλονίκη ως γνωστόν) όπου μαζί με την Αννα Κουστινούδη  της αγγλικής φιλολογίας και νεοελληνικής λογοτεχνικής κριτικής και τον Λέοντα Ναρ φιλόλογο συγγραφέα θα παρουσιάσουμε το βιβλίο του Μάκη Καραγιάννη «Πόλη χωρίς θεούς», μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

         - Θα πάω...

Και στις φακές...

«...Περιεργάστηκε τις παλιές φωτογραφίες του συγγραφέα, ρώτησε για το «Αριστείον» πούταν σε μια κορνίζα, κι αναρωτήθηκε γιατί εκείνο το δάφνινο στεφάνι, που κρεμόταν στον τοίχο, ήταν μαδημένο. Ο Ξενόπουλος της απάντησε πως οι συγγραφικές δάφνες έχουν μικσε﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽η κυρησε πς οισυγγρφαικες δρότερη αντοχήσε﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽η κυρησε πς οισυγγρφαικες δ απ’ όλα τα πρσε﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽η κυρησε πς οισυγγρφαικες δάγματα του κόσμου τούτου και γι αυτό φυλλορροούν. Κ’ έπειτα, σκύβοντας στο αυτί της, πρσε﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽η κυρησε πς οισυγγρφαικες δόσθεσε με το γαλίφικο του χαμόγελο, πως η κυρία Τίτα το μαδούσε, τ﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽αγερευευ στφαδουγγρφαικες δόσες φορές μαγείρευε στιφάδο…» (Γ. Βαφόπουλου «Σελίδες αυτοβιογραφίας»

Αν πω πως αντιμετώπιζα το βίο και την πολιτική του 90ετή επαναστάτη με δυσμενή ουδετερότητα θα θεωρηθώ εκτός του θρηνητικού κλίματος; - Και ποιός είσαι εσύ θα πούνε κάποιοι που τολμάς αυτό; Έλα ντε, αλλά έτσι μου έρχεται...

Τσίχλες νοεμβριανές

Πρωινές νοεμβριανές ομίχλες
που πιάνουν τις καρδιές σαν τσίχλες

Άη Θανάσης Διάκος

Ητο ο παιδικός μου ήρως ( «Ο Ηρωας της Αλαμάνας» του Τ. Λάππα αναγνωσθέν 1000κις!) αλλά και άτυπος άγιος (μου). Μετά από τγια﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ με διαφορα λ. Σμαςα πρεπικολησε μαρναρα ποδας της προτομόσες καθόδους κι ανόδους από την εθνική οδό Λαμίας κατάφερα να φωταγραφηθώ στην μαρμάρινη (με ψηφιδωτό) σκιά του. Παρά πόδας του «θαυμαστής» ονόματι Χρ. Σαμαράς κόλλησε μαρμάρινη πινακίδαγια﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽ με διαφορα λ. Σμαςα πρεπικολησε μαρναρα ποδας της προτομ με διάφορα ασόβαρα λόγια...

Τότε και τώρα ή "Τότι κι τόρα" στο ποιητικό ιδίωμα του Λ. Παπασιώπη

2001 Φρανκφούρτη Παγκόσμια έκθεση βιβλίου κι η Ελλάδα τιμωμένη χώρα. Παρούσα και η Κοζάνη ως "Πόλη του βιβλίου" τότε...

Ο μαγειρεμένος κι όχι ο απλωμένος τραχανάς του Πολυτεχνείου

Kι ενώ απ᾽ άκρου εις άκρον νύχτες της Δυτ. Μακεδονίας

καπνίζουν τα καζάνια αποστάξεως σε μια ρακοκαταιγίδα  

Αυτοί μαζεύτηκαν ως κατ᾽ έτος κι επί ερυθράς μπατανίας

Θυμήθηκαν κατ᾽ έθος το Πολυτεχνείο με τραχανά και γίδα

Ελεγεία για ο,τι χάνεται ...

Του αγίου Πολυτεχνείου και των οσιομαρτύρων αυτού πολυτεχνιτών κ.λπ.

Επειδή η επανάληψη εστί μητέρα συγκινήσεως (ένδον φυσικά) ένα πιανιστικό σχεδίασμα της Δήμητρας Κ. («Ελεγεία για ό,τι χάνεται») στα 30χρονα της 17ης τότε, αφιερωμένο στους Γρηγόρη Δουγαλή (Πολυτεχνείου), Γιώργο Μητλιάγκα (Νομικής), Νίκο Δουγαλή (μαθηματικού), Γρηγ. Μητλιάγκα (Φαρμακευτικής), Β.Π.Κ. (Νομικής) που εκείνο το βράδυ απλά δεν έβλεπαν αλλού τον εαυτό τους εκτός από την Πολυτεχνική της Θεσσαλονίκης. Επιπλέον δε στον Αστέριο Μ. Δουγαλή (Εμπορικού ναυτικού) τραυματία στο χέρι από σφαίρα τη νύχτα της 17ης στην Αθήνα στο Μετσόβειο. Ολοι εκ Λευκοπηγής εννοείται .
«Δοξάστε τους...»

Ον. η σφυρίδα , γεν. του Σφυρίδη

Ακούν τι τρώγαν και τους τρέχουνε κάπως τα σάλια...

σιγά το πράγμα λαχανικά  βραστά ρύζι  καισφυρίδα

μέχρι κι εγώ σε πανήγυρι με διάθεση θυμάμαι χάλια

στο Κελί Αγίου Γεωργίου Καρυές και έφαγα και είδα

πέραν του ότι γνωρίζω εν γένει και εν είδει

τον Θεσσαλονικέα συγγραφέα Περικλή Σφυρίδη                        

 

Εσείς κι εμείς

Εσείς με τον Ομπάμα κι εμείς με το χιόνι
Οπου και να ταξιδέψεις η Ελλάδα σε παγώνει

Ανήρ βουλευτικός

Λαβών άδειαν επισκέψεως για τη Βουλή των νεοελλήνων βουλευτών κ.λπ έλαβα τη σκιά μου άνευ τινός εγκωμίου της και συνοδευόμενος από νεαρό φύλακα, ωσάν αιχμάλωτος, οδηγήθηκα στα δυτικά της θεωρεία. Στον πραγματικό χώρο και χρόνο εκεί μέσα όλα μου φάνηκαν εντελώς μικρά. Ιδίως οι άνθρωποι εντός της που αψιμαχούσαν σαν μικρά παιδάρια για τις τηλεοπτικές άδεις και άλλες παρόμοιες τρίχες. Δεν θα γίνω ποτέ βουλευτής. Ε, και.
Επήγα στη Βουλή λοιπόν...
Καλά να πάθεις άκουσα την απούσα
σκιά μου ότι ήμουν απών...

Συνέντευξη ας την πούμε εις τον Ν.Λ.

Βασίλης Καραγιάννης: «Τι νόημα έχει το όνειρο χωρίς μικρές νοθείες…»

Νοέμβριος 9, 2016

The following two tabs change content below.αφικόΤελευταία άρα

Ο Νίκος Λαγκαδινός είναι δημοσιογράφος [ΕΣΗΕΑ]. Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Θεατρολογία στο 8ο Πανεπιστήμιο του Παρισιού. Έχει εργαστεί ως συντάκτης και αρχισυντάκτης στην ΕΡΤ [τηλεόραση και ραδιόφωνο], στις εφημερίδες Ελεύθερη Γνώμη, Νίκη, Ενημέρωση, Βραδυνή, Ακρόπολις, Αθηναϊκή. Διηύθυνε την εφημερίδα ΕΞΟΡΜΗΣΗ.

Άγρυπνος ληξίαρχος της πόλης του και της βόρειας Ελλάδας, ο Βασίλης Καραγιάννης, έχει κουρνιάσει στην Κοζάνη του και ψηλαφίζει μονάχα, καταγράφει εικόνες, συναισθήματα, όπως

Περιμένουμε...

Συνομιλώντας με τον διεθνούς φήμης σκηνοθέτη Κώστα Γαβρά, έναν άνθρωπο που ενώνει τόσο δημιουργικά την τέχνη με την πολιτική. "Η πολιτική θα έπρεπε να είναι τέχνη..." λέει. Η συνέντευξη θα δημοσιευτεί στο επόμενο τεύχος της "Παρέμβασης".