Ο Αύγουστος μας τέλειωσε - ''Αλκή'' δηλ. (Δημήτρης Γαύρος σύνθεση, Δήμητρα Καραγιάννη φωνή)

Εις ανάμνησιν μέρες που είναι

ΑΝΤΙ τχ. 903 / 14 - 9 - 2007

"Γιατί αγαπούμε κάποιους ανθρώπους; Φορές γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε κι αλλιώς. Το αντικείμενο της αγάπης είναι συχνά πάνω από τις δυνάμεις αυτοελέγχου· μας θέλγει, μας ρουφά στη δίνη του, βουλιάζουμε στη γαλανή θάλασσά του. Αφηνόμαστε σε μια διάθεση ανέλεγκτης αφοσίωσης γι’ αυτούς και σ’ αυτούς σαν ύπαρξη, αλλά και σαν πράξη ζωής, έργο δημιουργίας, χωρίς να δεχόμαστε και κουβέντα παραπέρα, τυφλά αφοσιωμένοι σε ένα ιδανικό ή μια πλάνη. Ετσι είναι, όταν από την αγάπη τυφλώνεσαι·  μετά,  μπορεί να σου προκύψει ό,τι ήθελε..."
(η α' παράγραφος)

"Τα τριζόνια δεν σ' αφήνανε να ξεχαστείς, στα Καραούλια..."

Δύο έτη μετά

Ας το μελαγχολήσουμε κι ημείς...

Αξιος άξιος...

Στην ευρύτερη περιοχή της παλαιάς πόλεως των Σερβίων ξεχωριστές γιορτές λαμβάνουν χώρα. Η πρώτη τα «Θεοδώρεια» εις μνήμην και δια την ευλογίαν της Βασιλίσσης Αρτης, μετέπειτα αγίας

Φανουρίου Μεγ. και Michel TOYRNIER

Φανουρίου Μεγ. και θαυματουργού την σήμερον ξαναβρίσκει τα κρυμμένα- παραχωμένα στην αναγνωστική μνήμη (λήθη;) εκείνα τα λίγα αριστουργήματα που διάβασε τη γενιά της βιβλιοφαγίας, ξαναδιάβασε την δεύτερη των σημειώσεων πάνω στο σώμα του βιβλίου (ημερολόγιο βιλιοαναγνώσεως) και τώρα δια τρίτην τα επιχειρεί, καιρός της νοσταλγίας και ίσως απογνώσεως...

...Κατά τας ώρας των ρεμβασμών, όταν ο άνθρωπος εποτίζετο "οίνον κατανύξεως"

«Πολλά ρεμβάζων και ουδέν σκεπτόμενος» άκουγα βράδυ το Ρ/Σ της Εκκλησίας, -τι ν’ ακούσεις πλέον- μια εκπομπή για τον Αύγουστο στη λογοτεχνία με τον Δ. Κοσμόπουλου να συνομιλεί και με τον φιλόλογο και θεολόγο Στέλιο Παπαθανασίου. Σ’ αυτή διάβασαν τη γοητευτικότερη (κατά δήλωσίν τους) παράγραφο της νεοελληνικής λογοτεχνίας.

        

Την σήμερον Κοσμά Ισαποστόλου!

Ελκων καταγωγήν εξ Ηπείρου, η πατρική γιαγιά ήρθε από Πυρσόγιαννη, κάθε 23 του μηνός Αυγούστου το εσπέρας, παραμονή εορτής Κοσμά του Αιτωλού, είμαι παρών (κι όχι ωσεί) στον εσπερινό μετ’ αρτοκλασίας που επιμελείται ο Σύλλογος Ηπειρωτών του νομού, στο

Χαμαί...

Φανατική (κι αγχωμένη προφανώς) περί των μουσικών γραμμάτων έπεσε χαμαί στο δεξιό διάδρομο του ναού του αγίου Χριστοφόρου, για να τακτοποιήσει τις παρτιτούρες με τη συμμετοχή της στη βραδιά αφιερωμένη στη μουσική για την αγία Καικιλία χθές το βράδυ σε εκδήλωση του 15ου Διεθνούς σεμιναρίου μουσικής στην Κοζάνη. Μια σειρά από γόνατα την παρακολουθούσαν...

Προς σεληνιαζόμενους κ.λπ.

Για την αποψινή Πανσέληνο και τους ανά την αρχαιολογικήν και μη ελληνικήν επικράτειαν (κι εμείς κι εμείς μέσα σ’ αυτους) σεληνόπληκτους και σεληνιαζομένους, το τέλος τουνους﷽﷽﷽﷽﷽﷽ιολογικηκαι μη ελληνικηνεπκταειαν σεληνπολητκοτος και εληνιαζομενυς το τόός διηγήματος "Η απόσταση της Σελήνης του ΙΤΑΛΟ ΚΑΛΒΙΝΟ από τα “Κοσμοκωμικά” του

  

Σαμουήλ προφ. Φωτεινής, Ορέστου μ.

Την σήμερον που ο Μ. δοκίμασε το πρώτο του σταφύλι

Τι είναι πιο δροσερό και πιο μεθυστικό;

Ξεχωριστές βραδιές τ' Αυγούστου

Βραδιές γλυκιές τ΄ Αυγούστου με μουσική από το 15ο Διεθνσιτα﷽﷽﷽﷽﷽﷽ιυν ακροανθετης Παναγιές σεμινάριο μουσικής Κοζάνης στο οποίο καλλιτεχνουργεί ο πιανίστας και συνθέτης Παναγιώτης Δημόπουλος. Από τις

Από τα χθες

Πριν χρόνια σε μια συνάντηση λογοτεχνικών περιοδικών της Ελλάδος στην Κοζάνη ο αισθητής ποιητής, πεζογράφος και εκδότης του περιοδικού «Το Δέντρο» Κν﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽οφοροριες σε δpali;otrewου χτες υλικοαξεις   το ώστας Μαυρουδής σε μια περιήγηση μας στη Δημοτική Βιβλιοθήκη με ρώτησε αν έχουμε στις

Δια το αρχείον...

Εκ του ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ
μοι εκοινοποιήθη νομοτύπως
(ως πληρεξούσιον δικηγόρον, ναι!)

Ανήμερα

(...Από πολύ νωρίς την αυγή σημαίναν και ξανά

σημαίναν ζωηρές οι καμπάνες, εδώ, κι εκεί

και πιό πέρα τα Εωθινά και τις πρωινές Λειτουρξο﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽﷽υγ αυγή σημαιγίες

και τις επισημότητες της χρονιάρας Ημέρας

                                                      Τ.Κ.Π.)

Ποιητική προστακτική

στήθι(η) στήτω στήτε στάντων, προστακτική του ίστημι (Λεξικόν Ανωμάλων ρημάτων Α. Γεωργοπαπαδάκου και Άννας (Μαρίνα ήθελα ή μάλλον έπρεπε να γράψω) Αμπράμοβιτς και Εζρα Πάουντ )

Πρώτη ειδο-Ποίηση

Ενας «αιρετικός» Πρωθιερέας στην παλιά Κοζάνη

  Την εποχή που η πόλη της Κοζάνης ήταν στα πάνω της στον τομέα των γραμμάτων και των βιβλίων (INBA) διοργανώσαμε ένα Πανελλήνιο συνέδριο για το Νεοελληνικό Διαφωτισμό (1996). Στις παράλληλες δράσεις αυτού και σε

Χρυσοκίτρινο φύλλο πεσμένο...

Σε διακοπές διατελών υπό σκιάν γεραρού πλατάνου
δίπλα σε βρύση που σε πότισε γι αυτό μη ρίξεις πέτρα
από τα δις πράσινα φύλλα του στο βιβλίο του απάνου
έπεσε το μόνο του κίτρινο. Τη σημειολογία του μέτρα...

Αλαλα κ.λπ

Οσονούπω τελειώνουν οι Παρακλήσεις του Αυγούστου με «Αλαλα τα χείλη των ασεβών» κ. λπ. ικετήρια λόγια και γονυκλισίες ψυχής προς την Παναγία.

"Είμαστε εδάφια, λέξεις ή γράμματα ενός βιβλίου μαγικού..."

Ξανακοιτάζοντας το «ΜΠΕΘ, ένα αρχείο για τον Μπόρχες»», το οποίο αγόρασα εκ νέου από τον Ιανό, ευρώ 3 πλέον από 13) του Δ. Καλοκύρη με το οποίο ο σ. μπορχολογεί με αμείωτο κέφι και διάθεση, στάθηκα στο κείμενο του Μπρχς για τη «Λατρεία των βιβλίων» κι αντιγράφω σημεία τινά τα υπογραμμισμένα δηλ. δ’ ερυθράς μπογιάς.

Να γείρω...

Ο πρωινός μήνας Αύγουστος που «ενοχλητικά μας τριγυρίζει
με τις καμπάνες του να σ’ απαντούν όλες μαζί κι από τριγύρω
ο ήλιος τις πευκοβελόνες στιγμιαίως μόνον να κοκκινίζει
κι εγώ σε μια ενθύμηση του Τ. Κ. Π. θέλω μονόπαντα να γείρω.
.......
“Είσαι άσπρο ελληνικό ερημοκκλήσι δαρμένο
από την αντηλιά. Γύρω-γύρω αμπέλια, μποστάνια,
καρποφόρες συκιές και κάπου κάπου μοναχική
και κάποια ελιά. Χρυσοφρυγανισμένα τα χορτάρια
αχνίζουνε, άχυρο πια• κι' αντίς γι' αγγέλους, τα τζιτζίκια,
σου κανοναρχούνε το κάθε απομεσήμερο έως αργά
με το δικό τους τρόπο τον Παρακλητικό Κανόνα…”

Τι νοσταλγούν στη Λευκοπηγή

Τι νοσταλγούν με ράμφη σε διάταξη παράλληλη οι πελαργοί;

Ταξίδια στους ουράνιους ωκεανούς ως πλοία πτεροποντοφόρα

Κάτι που ήρθε στη ζωή, που έρχεται ή και ακόμα λίγο αργεί...

- Τον φίλο τους πενθούν που χάσαν σε σύρματα ηλεκτροφόρα

Τα 5 κράνη και το λεγένι

Η εντυπωσιακή χειρονομία του αγίου Κοζάνης και περιχώρων να δωρίσει 5 γυαλιστερά κράνη στην Αστυνομία μου θύμισε την περιπέτεια του Δον Κιχώτη όπως περιγράφεται  στο κεφάλαιο ΧΧΙ με τον

Πρώτη ανακοίνωση

Κοιτούσε με απορία το ανοιχτό στόμα του εξωφύλλου. «‘Ετσι μιλούν οι ποιητές Μ.» του είπε. Αν τον ρωτήσεις τώρα πως κάνουν οι ποιητές αυτός ανοίγει το στόμα του. Φορές κραυγάζουν σαν πληγωμένοι κι όπως τα μαντρωμένα σκυλιά στα δημόσια κυνοκομεία.  Σε κάτι παρόμοια

"Ο σύντροφός μας κ.λπ."

1η Αυγούστου, έναρξη ήπιας νηστείας, μνήμη αγίων επτά μαρτύρων Μακκαβαίων και του ατύπου οσιομάρτυρος Νίκου Ζαχαριάδου, αυτόχειρος. Ετσι στα καλά καθούμενα ένοιωσα μια ιστορική συμπάθεια για τον άλλοτε κραταιό αρχηγό κι άλλοτε αποδιοπομπαίο τράγο του νυν αλλά και αεί