Ωραιον βράδυ...

Φευ, δε θα ξαναζήσουμε ζωντανό το ωραίο βράδυ/ στον Φιλοπρόοδο σύλλογο Κοζανιτών και Σκ’ρκας/ στο οποίο ο βραχνός προφήτης / Αρχιτραγουδιστής Χειμερινός Κολυμβητής/ συνόδευε τον έξοχο νεαρό καλλιτέχνη,/ κατά δήλωσίν του Γιώργο Κωστογιώργη, στη μουσική του πάνω στους ποιητές το/υ μεσοπολέμου/ που αγαπώ ερήμην τους ότι εκτός ζωής όλοι τους./ Επί δίωρον ο νέος με το πιάνο μας εταξίδευεν / αλύπητα στη ωραιότητα λόγου και ήχου/ Πτερόεσσα η μουσική και το βράδυ/ είχε λίγο ψύχρα η άνοιξη στο τέλος της/ τώρα σε σιντί και σε βινύλιο θα ακούμε/ «Για το καλοκαίρι που πέρασε σα ρίγος»/ και «Τ’ άνανθα χρόνια μου»/ Η ζώσα αίσθηση μας άφησε / ελαφρώς ανάπηρους από γλύκα.../