Σταυροπροσκυνοδενδρολίβανη

Φύσηξε άνοιξη στα κυπαρίσσια/ τα πλαστικά άνθη ζωήρεψαν στους τάφους/ οι μαργαρίτες χαρούμενες/ παίζουν μονότερμα στο τερέν του Απριλίου/ Με διαπέρασε αγέρας με ριπές μνήμες/ από την Καψάλη και τα μαντριά / Καθώς όλα αναχωρούν τίποτε δεν μένει/ μόνον η ανάμνηση 2,5 χρόνια απλωμένη/ μέρα τη μέρα μαζεύεται/ καθώς ζωή που συμμαζεύεται./ Σταυροπροσκυνοδενδρολίβανη μέρα/ κρατώ στο χέρι και θέλω να την χαρίσω.../ Το τραπέζι της Κυριακής στρωμένο/ την σκιά σου έστω περιμένω...