Μυρσίνη...

Με πήρε από γωνία Σταδίου και....δε θυμάμαι ποια οδό/ στη Βίλα Μπότση στο πρώτο στρατηγείο της ξεπεζέψαμε/ Ανοιξε τα βιβλία και χαρτιά της/ «Εχεις σχέδιο για το βιβλίο και την Ανάγνωση εκεί πάνω»/ (του ΕΚΕΒΙ αρχόντισσα αυτή του ΙΝΒΑ Κοζάνης ημείς)/ μιλούσε ως η πρωθιέρεια αυτού του τρόπου/ - Τι είναι αυτό; Αρχισα να τρέμουν τα γόνατά μου/ Με τον καιρό αγαπηθήκαμε κι από κοντά/ Με τον καιρό λησμονηθήκαμε από μακριά/ Τώρα που ένδον θρηνώ/ τη δική μας Χαμένη Ανοιξη των βιβλίων θρηνώ/ αλλά πρωτίστως για την ωραιότητα της μορφής της/