«Εγώ μαζί με το Βλαδίμηρο...» Μιχ. Κατσαρός

- Ποιητά για ποιόν Βλαδίμηρο θα μιλούσες την σήμερον; 1. Τον Βλαδίμηρο Α’ Σβιατοσλάβιτς που υπήρξε ηγεμόνας των Ρως (Ρώσων) του Κιέβου και ανακηρύχθηκε Άγιος για τις μεγάλες υπηρεσίες που προσέφερε στον χριστιανισμό και η μνήμη του τιμάται στις 15 Ιουλίου; 2.Τον “πατέρα” εκείνου του σοβιετικού κράτους αγροτοεργατών και ιδεολογίας που κατέρρευσαν και κανείς δεν λυπήθηκε γι αυτό, όπως είχαν καταντήσει, σκορπίζοντας ζόφο και φόβο, του οποίου η μούμια βαλσαμωμένη τιμάται ακόμα στην Κόκκινη πλατεία - ως θεότης- τυμπανιαία και αδιάλυτος (όπως στους αφορεσμένους κατά το τυπικόν και των εμπόλεμων Ορθοδόξων) εις τους αιώνας των αιώνων, αλλ’ όχι αμήν. 3. Τον ποιητή της εποχής του προηγούμενου που μη αντέχοντας την κατάρρευση των οραμάτων του αυτοκτόνησε κανονικά και εντελώς. “Το καράβι της αγάπης συντρίφτηκε πάνω στην καθημερινή ρουτίνα. Εσύ κι εγώ, δεν χρωστάμε τίποτε ο ένας στον άλλον, και δεν έχει νόημα η απαρίθμηση αμοιβαίων πόνων, θλίψεων και πληγών”. Το 1924 έγραψε μία ελεγεία από 3.000 στίχους για τον θάνατο του Λένιν. 4. Τον σημερινό μεγαδολοφόνο με το κέρινο πρόσωπο που βομβαρδίζει αμάχους στην Ουκρανία και διαλύει ό,τι έχει σχέση με τον παγκόσμιο πολιτισμό; Κανέναν από τους παραπάνω. Με τον ιστορικό χλευασμό και τον αδυσώπητο σαρκασμό του αρνούμενος όλους τους ανωτέρω ίσως να μιλούσε υπέρ του Βλαδίμηρου, του βελονιστή, που ήρθε από τη Ρωσία, βελονίζει σώματα κι ηρεμεί ψυχές εδώ και δεκάδες χρόνια στην Κοζάνη. Στο ιατρείο του γίνεται πανικός από τους απελπισμένους της κλασσικής ιατρικής που καταφεύγουν σ’ αυτόν· αν μη τι άλλο δεν βλάπτει, αν δεν κάνει καλά, τα ασθενούντα σώματα. - Αμήν... ΥΓ. Θρύσμα από το κείμενο «Μιχάλης (Βλαδιμήρου) Κατσαρός κ.λπ.» στο τχ. 2/2022 του περιοδικού «νέο ΕΠΙΠΕΔΟ»