Μακεδονικών φρούτων σαλάτα

Με αφορμή το νέο Μακεδονικόν Μέτωπο των ημερών μας θυμήθηκα τον σημαντικό τοπικό συγγραφέα Λάζαρο Παπαϊωάννου με τις υπερπεντήκοντα εργασίες του για την επιχώρια ιστορία, λαογραφία, παράδοση. Το βιβλίο του «Η Παμμακεδονική Ενωση Αμερικής» - Πενήντα χρόνια ζωής και δράσης, εκδ. ΙΝΒΑ, 1999,- ως λίαν επίκαιρον ξεφυλλίζεται με μελαγχολικό ενδιαφέρον, αφού καταγράφει και ιστορεί τις οργανώσεις των Μακεδόνων στην Αμερική και τις προσπάθειες τους να κρατήσουν, στη σκέψη τουλάχιστον, την ελληνική πατρίδα αλλά και ειδικότερα τη Μακεδονική τους καταγωγή και μνήμη.

Τώρα ο Μακεδονικός ελληνισμός εν γένει τα έχασε όλα· νικήθηκε κατά κράτος από ένα κρατικό απολειφάδι κλεπτών με τη «βοήθεια», ανοχή και συνενοχή, ου μην αλλά και την οιονεί συμπαράσταση των μη εθνίκιων της νυν Ελλάδος. Τα πήρε όλα κι έφυγε καγχάζοντας δια τον διαρκές εύανδρον, το μόνιμα εύψυχον και το καθημερινόν ευμάλακον των νεοελλήνων εν γένει. Αίσθηση προκαλεί βέβαια όχι ο κορδακισμός των νεομακεδόνων αλλά η «υπεράσπισή» τους από τους εγχώριους αρνησιμακεδονοπάτριδες που γίνονται ανθελληνομακεδονονικότεροι των κλεπτομακεδόνων. Είναι και που φτηναίνει ο καιρός, οι συνειδήσεις λάστιχα σάπια, τα πρόσωπα της μιας πολιτικής χρήσεως να πλειονοψηφούν. Ας σιωπούσε τουλάχιστον αυτός ο θίασος και οι θεατές του, και κυρίως οι τρίτοι εθνο-ισαποστάκηδες σοβαροελαφροί των βαλκανικών και παγκόσμιων αναλύσεων και της ορθολογιστο(α)φροσύνης μαζί με τα άλλα συγγενή φρούτα παντός καιρού στο αυτό πολυμίξερ αλλησυνθλιβόμενα. Τις θεωρίες κι αναλύσεις τους ας καταπιούν τώρα όπως θα εκατάπιναν ιδρώτα κροκοδείλου.
Οι νικημένοι της Μακεδονίας τουλάχιστον έδωσαν τη μάχη με μια γενναιοφροσύνη που έρχεται από το χωλό Τυρταίο· οι ηττημένοι θεωρητικοί της ολικής παράδοσης, ας το παίζουν χαλαροί ως οι ριψάσπιδες του Αρχίλοχου.
Θα θεσμιοποιηθούν κοινές Πρέσπειες πολυδράσεις με μπουζουκοσουβλακοκατανύξεις, φεστιβάλ τέχνης, γραμμάτων και ειρήνης φυσικά (τώρα μάλιστα που επανιδρύεται και το ΕΚΕΒΙ) με τους αδελφούς Βορειο(τρίχες) Μακεδόνες. Οπως κάποτε στη Δυτική (Ανω)Μακεδονία με το αλήστου μνήμης Ευρωβαλκανικό Ασυλο ποίησης οργανώναμε διεξαγωγές διαβαλκανικής ποίησης κ.λπ. τρωγοπίνοντας εις υγείαν του κορόιδου νεοέλληνα φορολογούμενου. Τώρα με θεατές, παρατηρητές, σημειωτές από το αρχαίο Ιλλυρικόν γένος ότι : «Εμαθαν πως ... πλάκωσαν κι οι Αλβανοί».
Θα γίνονται και αγώνες διεθνιστικής κωπηλασίας στους οποίους θα τραγωδούν οι ερέτες παντός καιρού τον παιάνα:
«Ευοί ευάν, ευοί ευάν,
ευοί Ιβάν, Αυνάν, Αμάν»