Πνευματώδης, αισθητικώς άρτια όπως και απείρως ευρηματικώτερη από τις υποτιμητικές, ακόμη και για τη νοημοσύνη ενός κρετίνου, των δύο ληστρικών κομμάτων τα οποία νέμονται τις ζωές τόσων εθελουσίως ηλιθίων.
συγγνώμην, αλλά επειδή πιθανώς μας χωρίζει ένα τέταρτο του αιώνος, πρέπει να πω ότι φοβάμαι πως αντιμετωπίζετε την "ανήσυχη" νεολαία περίπου όπως ο Γιάννης Δαλιανίδης την "ήσυχη".
Ήγουν, απ' εξω και με τον παραμορφωτικό φακό του ενός τετάρτου του αιώνος που λέγαμε. Η αισθητική αυτή είναι ξεπερασμένη, είναι του συρμού των free press και των τρεντομάγαζων στο Γκάζι εν Αθήναις και τη Βαλαωρίτου εν Θεσσαλονίκη. Ο δε συναισθηματισμός του συνθήματος είναι ασυγχώρητος και παλαιάς κοπής Ρωμαντισμός (το "ω" κατά Δημαρά και κατά τον συγκριτικό "ευρηματικώτερη").
Είδα στο Πάντειο προχτές και μια άλλη αφίσα του ΣΥΡΙΖΑ: δυο βατραχοπέδιλα πίσω από ένα παραβάν, και η ατάκα "Χάσε ένα μπάνιο, να χάσουν τον ύπνο τους". Η προεφηβική διάκριση (αόριστη, φυσικά) μεταξύ ημών και των "άλλων", δοσμένη με τη δήθεν επιθετικότητα μιας ρητορικής που προέρχεται από χώρους πιο αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ. Και πάλι με την αφασική αισθητική της Athens Voice. Συγχαρητήρια για το πνευμα.
Υποθέτω ότι αυτοί είναι κυρίως οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, πράγμα λυπηρόν.
Η σύγκριση έγινε με τις των άλλων δύο κομμάτων εξουσίας αντίστοιχες. Εάν θυμηθείτε την κυβερνητική η οποία μας ενημερώνει οτι ο μόνος αντίπαλος της κυβέρνησης είναι τα προβλήματα του τόπου (!!!) και η της πράσινης ''λοιμικής'' οτι πρώτα ο πολίτης (και πάλι !!!) το μόνο που σκέφτεστε να πράξετε δεν είναι η πρόκληση εμέτου ; To σχόλιό μου έγινε μόνο και μόνο επειδή προηγήθηκε προ ημερών συζήτηση με φίλο μου-μεγαλοστέλεχος διαφημιστικής εταιρίας (στον οποίο παρεπιπτόντως έλεγα πως βρίσκω των δύο αυτών κομμάτων τις αφίσες εντελώς kitsch) με θέμα το περιεχόμενο ενός διαφημιστικού προιόντος : Το μόνο που θέλει η σύγχρονη διαφήμηση είναι απλώς να συζητήσουμε για το διαφημιζόμενο προιόν, τίποτε άλλο. Γι αυτό και η τοποθέτησή μου αυτή. Δε διαφωνώ καθόλου επί της ουσίας όσον αφορά τον συναισθηματισμό του συνθήματος.Τα κριτήριά μου ήταν απολύτως ''διαφημιστικά''! Πάντως το μεσημέρι καθώς περίμενα το φαγητό μου σε μπυραρία της συμπρωτεύουσας διάβαζα κάποιες σημειώσεις μου τις οποίες κράτησα από παλαιότερα διαβάζοντας την ''Αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι''. Θα τις αναφέρω γιατί νομίζω πως θα συμπληρώσουν τη θέση μου. Ετσι λοιπόν αυτό που ασπάζεται η πλειοψηφία αυτό ακριβώς είναι το kitsch. Πρέπει τα συναισθήματα που υποκινούνται από το kitsch να ασπάζονται από τους πολλούς. Δεν είναι kitsch το ασυνήθιστο και το γκροτέσκο όπως σχεδόν όλοι φρονούν αλλά οι εικόνες και οι φράσεις-κλειδιά (πατρίδα, λαός, συμφέρον του πολίτη,η ανάμνηση του πρώτου έρωτα κλπ) που είναι χωμένα βαθιά στη μνήμη του ανθρώπου όπως και τα προερμηνευμένα γεγονότα. Οι απαντήσεις στη ''χώρα'' του kitsch δίνονται εκ των προτέρων και άρα ο μόνος αντίπαλος του kitsch είναι ο άνθρωπος που θέτει ερωτήσεις. Αυτά... Και να πληροφορήσω εκτιθέμενος οτι την τελευταία φορά που επισκέφθηκα εκλογικό τμήμα ως ψηφοφόρος, ήταν όταν εξελέγη δήμαρχος Αθηναίων ο Μ.Εβερτ, υπηρετών τότε στο 401 ΓΣΝΑ.
Και κάτι που στην αρχική ροή της απαντητικής μου σκέψης διέφυγε: Μην υποτιμάτε την αισθητική των freepress και της Αthens voice (ούτε και εγώ την υιοθετώ σαφέστατα όπως θα έχετε αντιληφθεί ήδη),όπως και το τέταρτο του αιώνος το οποίο δεν ''υποχρεώνει'' να βλέπουμε παραμορφωτικά. Να σας θυμήσω εδώ οτι ό κυριότερος (για να μην πω ο μόνος) λόγος πτώσης του υπαρκτού σοσιαλισμού υπήρξε το γεγονός οτι κάποια στιγμή έμεινε παντού εκτός μόδας. Αρχισε η αντίστροφη μέτρηση γι αυτόν όταν αδυνατούσε να μπορεί να παρακολουθεί την εποχή του. Οι μακροσκελείς αναζητήσεις του τι έφταιξε και τι πήγε ζαβά που έλεγε και ο Ζαχαριάδης, είναι απλώς η σύμφυτη με την ύπαρξή του αδυναμία του ανθρώπινου όντος να αντικρύζει με θάρρος και τόλμη την εσωτερική του αθλιότητα. Αυτά....
Αγαπητέ ανώνυμε το αντίθετο από αυτό που λέει η αφίσα, δηλαδή φιλάμε με μάτια ανοιχτά και ψηφίζουμε με κλειστά, συμβαίνει σχεδόν πάντοτε όχι μόνο πολλές φορές. Βέβαια είμαι σχεδόν σίγουρος πως οι ιθαγενείς εδώ, όχι μόνο φιλούν (;) αλλά και ψηφίζουν με κλειστά μάτια. Το να φιλάς με ανοιχτά μάτια απαιτεί ιδιαίτερη συναισθηματική ωριμότητα και σεξουαλική ''μόρφωση'', ενώ το να ψηφίζεις με κλειστά δεν απαιτεί απολύτως καμμία ικανότητα. Αυτά...
Πω, απαράδεκτη η αφίσα του ΣΥΡΙΖΑ. Η αφίσα, όχι το σύνθημα. Συναισθηματισμός και "νεανικότητα". Ήτοι η Αριστερά κατά Τσίπρα. Thanks, but no thanks.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠνευματώδης, αισθητικώς άρτια όπως και απείρως ευρηματικώτερη από τις υποτιμητικές, ακόμη και για τη νοημοσύνη ενός κρετίνου, των δύο ληστρικών κομμάτων τα οποία νέμονται τις ζωές τόσων εθελουσίως ηλιθίων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ κ. Μεντεσίδη,
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγγνώμην, αλλά επειδή πιθανώς μας χωρίζει ένα τέταρτο του αιώνος, πρέπει να πω ότι φοβάμαι πως αντιμετωπίζετε την "ανήσυχη" νεολαία περίπου όπως ο Γιάννης Δαλιανίδης την "ήσυχη".
Ήγουν, απ' εξω και με τον παραμορφωτικό φακό του ενός τετάρτου του αιώνος που λέγαμε. Η αισθητική αυτή είναι ξεπερασμένη, είναι του συρμού των free press και των τρεντομάγαζων στο Γκάζι εν Αθήναις και τη Βαλαωρίτου εν Θεσσαλονίκη. Ο δε συναισθηματισμός του συνθήματος είναι ασυγχώρητος και παλαιάς κοπής Ρωμαντισμός (το "ω" κατά Δημαρά και κατά τον συγκριτικό "ευρηματικώτερη").
Είδα στο Πάντειο προχτές και μια άλλη αφίσα του ΣΥΡΙΖΑ: δυο βατραχοπέδιλα πίσω από ένα παραβάν, και η ατάκα "Χάσε ένα μπάνιο, να χάσουν τον ύπνο τους". Η προεφηβική διάκριση (αόριστη, φυσικά) μεταξύ ημών και των "άλλων", δοσμένη με τη δήθεν επιθετικότητα μιας ρητορικής που προέρχεται από χώρους πιο αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ. Και πάλι με την αφασική αισθητική της Athens Voice. Συγχαρητήρια για το πνευμα.
Υποθέτω ότι αυτοί είναι κυρίως οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, πράγμα λυπηρόν.
Η σύγκριση έγινε με τις των άλλων δύο κομμάτων εξουσίας αντίστοιχες. Εάν θυμηθείτε την κυβερνητική η οποία μας ενημερώνει οτι ο μόνος αντίπαλος της κυβέρνησης είναι τα προβλήματα του τόπου (!!!) και η της πράσινης ''λοιμικής'' οτι πρώτα ο πολίτης (και πάλι !!!) το μόνο που σκέφτεστε να πράξετε δεν είναι η πρόκληση εμέτου ; To σχόλιό μου έγινε μόνο και μόνο επειδή προηγήθηκε προ ημερών συζήτηση με φίλο μου-μεγαλοστέλεχος διαφημιστικής εταιρίας (στον οποίο παρεπιπτόντως έλεγα πως βρίσκω των δύο αυτών κομμάτων τις αφίσες εντελώς kitsch) με θέμα το περιεχόμενο ενός διαφημιστικού προιόντος : Το μόνο που θέλει η σύγχρονη διαφήμηση είναι απλώς να συζητήσουμε για το διαφημιζόμενο προιόν, τίποτε άλλο. Γι αυτό και η τοποθέτησή μου αυτή. Δε διαφωνώ καθόλου επί της ουσίας όσον αφορά τον συναισθηματισμό του συνθήματος.Τα κριτήριά μου ήταν απολύτως ''διαφημιστικά''!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως το μεσημέρι καθώς περίμενα το φαγητό μου σε μπυραρία της συμπρωτεύουσας διάβαζα κάποιες σημειώσεις μου τις οποίες κράτησα από παλαιότερα διαβάζοντας την ''Αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι''. Θα τις αναφέρω γιατί νομίζω πως θα συμπληρώσουν τη θέση μου. Ετσι λοιπόν αυτό που ασπάζεται η πλειοψηφία αυτό ακριβώς είναι το kitsch. Πρέπει τα συναισθήματα που υποκινούνται από το kitsch να ασπάζονται από τους πολλούς. Δεν είναι kitsch το ασυνήθιστο και το γκροτέσκο όπως σχεδόν όλοι φρονούν αλλά οι εικόνες και οι φράσεις-κλειδιά (πατρίδα, λαός, συμφέρον του πολίτη,η ανάμνηση του πρώτου έρωτα κλπ) που είναι χωμένα βαθιά στη μνήμη του ανθρώπου όπως και τα προερμηνευμένα γεγονότα. Οι απαντήσεις στη ''χώρα'' του kitsch δίνονται εκ των προτέρων και άρα ο μόνος αντίπαλος του kitsch είναι ο άνθρωπος που θέτει ερωτήσεις. Αυτά...
Και να πληροφορήσω εκτιθέμενος οτι την τελευταία φορά που επισκέφθηκα εκλογικό τμήμα ως ψηφοφόρος, ήταν όταν εξελέγη δήμαρχος Αθηναίων ο Μ.Εβερτ, υπηρετών τότε στο 401 ΓΣΝΑ.
Και κάτι που στην αρχική ροή της απαντητικής μου σκέψης διέφυγε: Μην υποτιμάτε την αισθητική των freepress και της Αthens voice (ούτε και εγώ την υιοθετώ σαφέστατα όπως θα έχετε αντιληφθεί ήδη),όπως και το τέταρτο του αιώνος το οποίο δεν ''υποχρεώνει'' να βλέπουμε παραμορφωτικά. Να σας θυμήσω εδώ οτι ό κυριότερος (για να μην πω ο μόνος) λόγος πτώσης του υπαρκτού σοσιαλισμού υπήρξε το γεγονός οτι κάποια στιγμή έμεινε παντού εκτός μόδας. Αρχισε η αντίστροφη μέτρηση γι αυτόν όταν αδυνατούσε να μπορεί να παρακολουθεί την εποχή του. Οι μακροσκελείς αναζητήσεις του τι έφταιξε και τι πήγε ζαβά που έλεγε και ο Ζαχαριάδης, είναι απλώς η σύμφυτη με την ύπαρξή του αδυναμία του ανθρώπινου όντος να αντικρύζει με θάρρος και τόλμη την εσωτερική του αθλιότητα. Αυτά....
ΑπάντησηΔιαγραφήπολλές φορές γίνεται και το αντίθετο από ότι λέει η αφίσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ ανώνυμε το αντίθετο από αυτό που λέει η αφίσα, δηλαδή φιλάμε με μάτια ανοιχτά και ψηφίζουμε με κλειστά, συμβαίνει σχεδόν πάντοτε όχι μόνο πολλές φορές. Βέβαια είμαι σχεδόν σίγουρος πως οι ιθαγενείς εδώ, όχι μόνο φιλούν (;) αλλά και ψηφίζουν με κλειστά μάτια. Το να φιλάς με ανοιχτά μάτια απαιτεί ιδιαίτερη συναισθηματική ωριμότητα και σεξουαλική ''μόρφωση'', ενώ το να ψηφίζεις με κλειστά δεν απαιτεί απολύτως καμμία ικανότητα. Αυτά...
ΑπάντησηΔιαγραφή