Να ξυπνήσω (ξύπνησα απ’ τις 7)/
να ακούσω στο ΤΡΙΤΟ το Adagio του BARBER /
να φορέσω ζακέτα έξω έχει κρύο χειμώνος/
Καφέ μόνος να πιω μήπως κι αναστοχαστω (!)/
Στο ναό βήμα ταχύ να προλάβω: “Τον Κύριο υμνείτε/
και υπερυψούτε εις πάντας τους αιώνας”/
Να ακούσω να χτυπούν τα στασίδια γκάπ γκούπ /
να κουνούν τους πολυελαίους στο “Ανάστα ο Θεός”/
Να μαζέψω την αποξηραμένη δάφνη/
που πετά ο παπα-Δημήτρης/
Ν’ αγοράσω κιμά και μπριζόλες/
Κατσίκι δηλαδή ερίφιον δεν το τρων /
(ολόκληρο περιμένει στόματα να διασπαραχτεί)/
Να κοιτώ συνεχώς το κινητό/
το έχω στο αθόρυβο και ακούνητο/
- Ποιόν περιμένω;/
Η Ανάσταση, η πρώτη και καθοριστική έγινε,/
- Αληθώς…/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου