ΕΠΙΦΑΝΙΑ, 2024

Αμέσως μετά το 6ον εμβόλιον, δόσις δ’ ολίγην αλλά αναμνηστική την είπαν οι αρμόδιοι του κόβιτ- παραμονή Φώτων το εσπέρας ταξιδέψαμαν εις Γρεβενά («Κράτησα τη ζωή μου ταξιδεύοντας ανάμεσα σε κίτρινα δέντρα»). Διαβάντες το Ρέμα Τρουμπέτα, τη διάβαση των αρκούδων και τα τούνελ Ταξιάρχη ευρέθκαμαν παρά τον ποταμόν Γρεβενίτη – σχεδόν λάκκος- εις την οδόν τον Φιλελλήνων (θα το ξαναπώ «πως μόνον οι Ελληνες σ΄ αυτόν το κόσμο έκαναν οίστρο της ζωής τον φόβο του θανάτου» που έλεγε στη δική του «Οδό των Φιλελλήνων» ο Ανδρέας Εμπειρίκος ) ένθα η έδρα του αισθαντικού δισέλιδου ΤΥΡΒΗ με 10 χρόνια ύπαρξη καί στο 22ον τεύχος, μνήμη Γιώργου Σεφέρη. Συνδαιτημόνες προς δόξαν Κυρίου αναφέρω τα κύρια ονόματά τους ότι με τα βαπτιστικά μας γνωρίζει ο θεός και όχι με τα επίθετα: Δημήτριος, Δημήτριος, Αντώνιος, Αντώνιος Σωτήριος, Ρούσης Βασίλειος μέλη της αυξομειούμενης «Φαιδράς συντεχνίας» που εκδίδει κατά την ταυτότητα του δισέλιδου, την Τύρβη. Θέμα: κοπή πίτας - κέικ μετά ξηρών καρπών, πατατών, γλυκών· γαριδάκια κ.α. παιδικά κρατσανίσματα, ο οίνος δε αφρώδης κι αυτό λόγω της αυστηράς νηστείας της ημέρας. Με την λήξιν της μετρημένης εδωδής οι εκτός έδρας με ένα δεμάτι δισέλιδα υπό μάλης (θα διανέμεται δωρεάν στο ΣΥΝ-Βιβλιοπωλείο της Κοζάνης) ανεχώρησαν. Το αφιέρωμα ως προείπομεν είναι εις Γ. Σεφέρην με σμικρές εργασίες, τώρα προς λόξαν των συγγραφέων τους αναφέρω: Λάμπρο Βαρελά, Αντ. Παπαβασιλείου, Δημήτρη Κοσμόπουλου, Δημήτρη Δασκαλόπουλου, Γ. Κεντρωτή, Ντίνου Αγραφιώτη, Γ . Δελιόπουλου και Β.Π. Κ. Στην Εγνατία της επιστροφής το ράδιο έπαιζε Ρίτα Σακελλαρίου με άσματα ηρωικά και εύθυμα: «Αυτός ο άνθρωπος αυτός είναι ο άλλος μου εαυτός...» κι αμέσως μετά : «Κι αν κάνω άτακτη ζωή δικός μου είναι λογαριασμός ...» Συμφωνώ, μη πω πλειοδοτώ κιόλας...