Χριστούγεννα παρά τέταρτο...

Φάτνες, αστέρια, δέντρα, λαμπιόνια/ κάτι σαν μάγοι εκ της Περσίας του Ισλαμο-Ιράν/ πηγαινοέρχονται κι άστρον πολεμικόν τους οδηγεί/ άγγελοι σε σκάλες ουρανόθεν ανεβοκατεβαίνουν/ βόδια, άλογα, γομάρια, πρόβατα κοιτούν διαπορούντα/ τσοπαναρέοι κ.α. άσημοι πολίτες της Βηθλεέμ/ όσοι απόμειναν από τους αλληλοπολέμους τους/ Ο μνήστορ βαρύθυμος πάντα. / Ο Κ. Ντιός ιχνογραφεί επί χάρτου τη βρεφοκρατούσα/ ο δε ποιητής Π. Β. Πάσχος ακονίζει τη νοσταλγία./ «...Κατόπιν έρχονται γλυκά, όρθρου βαθέως/ εκείνα τα καθίσματα πάνω στο Κατεπλάγη Ιωσήφ»/ «Τι θαυμάζεις Μαριάμ, τι εκθαμβείσαι τω εν σοι;»/ «Δεύτε ίδωμεν πιστοί, που εγεννήθη ο Χριστός·/ ακολουθήσωμεν, λοιπόν, ένθα οδεύει ο αστήρ...»/ «Ας τραβήξουμε κι εμείς μπροστά / με αναμμένα φαναράκια...»/ κι ό,τι ήθελε προκύψει.../